[ad_1]
محور تحصیلات مجید مددی، مطالعه اندیشه‌های فلاسفه چپ به خصوص کارل مارکس بود
مجید مددی پژوهشگر و مترجم آثار فلسفی و ادبی ظهر دوشنبه ۱۵ مرداد درگذشت.
بسیاری او را با ترجمه کتابهای “فلسفه هنر از دیدگاه مارکس: با جستارهایی دربارهٔ تأثیر ایدئولوژی بر هنر” نوشته میخائیل لیف شیتز، “از خودبیگانگی انسان مدرن” نوشته فریتس پاپنهایم و “مارکسیسم و اخلاق” نوشته یوجین کامنکا که به مراجع نوشتاری اندیشه چپ در ایران تبدیل شد، می‌شناسند.
مجید مددی در سال ۱۳۱۴ در قزوین متولد شد. اما بعدا با پدرش به تهران آمد.
در نوجوانی وارد فعالیت سیاسی شد و به احزاب چپ (حزب توده) گرایش پیدا کرد. او مانند شماری از جوانان هم زمان خود، با حرارت فراوان فعالیت سیاسی خود را دنبال می‌کرد به طوری‌که برای دوستانش داستان‌های جالبی از نحوه فعالیت در حمایت از حزب توده و بازداشت شدن به‌خاطر شرکت در تظاهرات داشت.
حزب توده در آن سال‌ها حزب اصلی چپ محسوب می‌شد و برای شماری از روشنفکران آن زمان جاذبه فراوان داشت.
آقای مددی در دهه ٤٠ برای تحصیل به بریتانیا رفت در حالیکه به گفته خودش زبان انگلیسی را بسیار کم می‌دانست .
او تعریف می‌کرد که وقتی برای اولین بار به لندن رفت، تصمیم گرفت با مترو به ایستگاه راه آهن و از آنجا به شهر محل اقامتش برود اما ساعت‌ها در مترو سرگردان ماند چون با نقشه‌خوانی مترو آشنا نبود، زبان انگلیسی هم نمی‌دانست که از کسی کمک بخواهد.
با ا ینکه دیگر در سن نوجوانی نبود، در بریتانیا تحصیلات خود را در سطح دبیرستان و پیش دانشگاهی شروع کرد با این هدف که در رشته فلسفه وارد دانشگاه شود.
در اوایل دهه ٧٠ میلادی تحصیلات خود را در رشته فلسفه و علوم اجتماعی با تاکید بر فلسفه سیاسی در دانتشگاه منچستر آغاز کرد. محور تحصیلات او مطالعه اندیشه‌های فلاسفه چپ به خصوص کارل مارکس بود. مطالعات وسیع او که از دوران نوجوانی آغاز شده بود عمق و گستره‌ای استثنایی به دانش او در این زمینه می‌داد.
او اواخر دهه ٧٠ به ایران بازگشت و در یکی از شرکت‌های وابسته به شرکت نفت مشغول به کار شد. با آغاز حرکت منجر به انقلاب اسلامی، او هم مانند بسیاری از هم‌فکرهایش به هواداری از احزاب چپ در انقلاب شرکت داشت.
مجید مددی پس از پیروزی انقلاب اسلامی مدتی در موسسات فرهنگی مشغول به کار شد و در دانشگاه‌ها تدریس کرد اما پس از بازنشستگی تمامی وقت خود را به تالیف و ترجمه اختصاص داد.
برخی از آثاری که مددی ترجمه کرده از متون اساسی و در عین حال دشوار در زمینه فلسفه، فلسفه سیاسی و افکار و اندیشه چپ است که با مهارت و دقتی کم‌نظیر به فارسی برگردانده شده است. در زمینه معرفی، بررسی و تحقیق در این شاخه، آقای مددی پژوهشگری شاخص با آثاری ماندگار در حوزه دانش و فرهنگ ایران محسوب می‌شود.
حمید عیوضی، یکی از دوستان و همکاران مجید مددی در گفتگو با بی‌بی‌سی فارسی ضمن تاکید بر دقت و ملانقطی بودن او در کار ترجمه، گفت اگرچه او دارای گرایش چپگرایانه بود، اما با آگاهی و دانشی که از مبنای علمی و فلسفی مکاتب چپ داشت، در این زمینه هرگز تعصب نمی‌ورزید و گرایش او مبنایی علمی، عقلی و اساسی داشت.
به گفته آقای عیوضی، آقای مددی هنگام تحصیل در بریتانیا تلاش می‌کرد با دانشجویان ایرانی ارتباط داشته باشد و به آنها کمک فکری بدهد. به گفته خودش، او غالبا برای دانشجویانی که از او جوانتر بودند نقشی پدرانه داشت.
آقای عیوضی گفت “مددی به آنچه که می اندیشید اعتقاد داشت و براساس همین اعتقاداتش زندگی می کرد. او به عنوان یک پژوهشگر فلسفه، برای درست اندیشیدن و علمی فکر و زندگی کردن اهمیت فراوان قایل بود.”
مددی در زمینه مدرنیسم و پست مدرنیسم، نقد ادبی و نقد رمان نیز تالیفاتی دارد؛ مجموعه مقالات”نقد ادبی نو” ، “درباره رمان”، “مسائل مدرنیسم و مبانی پست مدرنیسم” و “مسائل نظری فرهنگ” از جمله این آثار است.