برچسب: کدام

پاسخ: تفلون

با وجودی که معمولا به عنوان یک محصول فاش شده فضانورد فضایی فیشر، به عنوان یک محصول تحقیق در زمینه ناسا، تفلون (به طور شیمیایی به نام Polytetrafluoroethylene یا PTFE به طور کوتاه شناخته می شود) در اوایل دهه 20 به طور تصادفی کشف شد قرن.

در سال 1938، روی پلکنت یک شیمیدان در استخدام DuPont بود که تجربیاتش با مبردهای CFC، به نوبه خود غیر منتظره و به لحاظ تاریخی برای بهتر شدن تبدیل شد. در طی یک آزمایش که Plunkett در تلاش برای ایجاد یک گاز مبرد جدید، اتاق محفظه ای که او استفاده می کرد، قبل از اینکه اتاق به وزن اصلی خود بازگردد، کاملا تحت فشار قرار گرفت. از آنجا که Plunkett با استفاده از وزن اتاق به عنوان اندازه گیری مقدار گاز مورد استفاده قرار گرفت، او مجبور به بررسی آنچه که آزمایشی خود را پرتاب کرده بود.

او در نهایت به تقسیم اتاق به نصف در تلاش برای دسترسی به در داخل و دیدن آنچه که اندازه گیری های خود را پرتاب کرده بود. داخل اتاق با مواد سفید، مومی و بسیار لغزنده پوشانده شده است. تجزیه و تحلیل بیشتر نشان داد که این ماده یک پلیمر اترفرون اتیلن است که ترکیبی از گاز tetrafluoroethylene مورد استفاده در آزمایش مبرد، آهن از داخل محفظه (که به عنوان کاتالیزور عمل می کند) و فشار بالا مورد استفاده در طول آزمایش – که یکی از بهترین ترکیبات شیمیایی شناخته شده قرن بیستم است.

DuPont برای ثبت اختراع در سال 1941 برای ثبت نام علامت تجاری تفلون در سال 1945 ثبت نام کرد. در حالی که تفلون از موفقیت های اولیه در کاربردهای صنعتی برخوردار بود (مانند دریچه های پوشش و مهر و موم در لوله های مورد استفاده در فرایند غنی سازی اورانیوم برای پروژه منهتن)، آن را تا سال 1960 نام خانوادگی نامید. در سال 1954، یک مهندس فرانسوی به نام مارک گرگویر – در خواست همسرش – اولین تابه های افقی ساخته شده با تفلون را تحت نام Tefal ایجاد کرد. در سال 1961، ماریون Trozzolo معرفی اولین ظروف پلاستیکی ساخته شده با تفلون در ایالات متحده را به نام "The Happy Pan" معرفی کرد.

از دهه 1960، ماده شروع به ظاهر شدن کرد و اکنون تقریبا 80 سال بعد از آن کشف شد. ، شما می توانید تفلون (PTFE) را در کتهای خارجی، تجهیزات علمی و همه چیز بین آنها پیدا کنید. در حقیقت، این ماده شیمیایی به خوبی شناخته شده است؛ در حقیقت، این کلمه به معنی، در چارچوب چهره های عمومی، نوعی مصونیت بی نظیر به رسوایی است. برای مثال، جان گاتتی، رئیس موسسه مشهور و بسیار عمومی مافیایی، اغلب به نام "تفلون دون" به دلیل توانایی او برای فرار از تعقیب پس از سه محاکمه عالی در دهه 1980، به اتهام محکوم شد.

حسن نیت ارائه میدهد از دوپونت .

پاسخ: Whoopi Goldberg

با وجود اینکه روشهای مختلفی برای اندازه گیری مجوز از چندین موسسه فرهنگی Star Trek وجود دارد، یکی از روش های بسیار خوبی برای رتبه بندی وضعیت آن این است که نگاه مردم برای کومه ها و نقش های گسترده ای ساخته شده است. خیلی شبیه یک موسسه فرهنگی دیگر، The Simpsons ، سیاهههای مربوط به بازیگران Star Trek فیلمها و سریالهای تلویزیونی با نامهای معروف شناخته میشوند. در طول سالها، هرکسی از دانشمند استفان هاوکینگ به موسیقیدان Iggy Pop ساخته شده است، و فهرست بازیگران و بازیگران واقعی برای بازدید بسیار طولانی تر است.

در یک نمونه خاص، اما یک بازیگر کمدی برای مدت طولانی خوب به نظر می رسید. Whoopi Goldberg برای اولین بار در فصل دوم پیشتازان فضایی: نسل بعدی به عنوان متصدی بارنده در USS Enterprise-D ظاهر شد. شخصیت او، گینان، در طول سالها و در فیلمها نسلهای گشت و گذار ستاره و سفرهای فضایی: Nemesis در 29 قسمت پخش شد. تصویری از شخصیت او توسط طرفداران به خوبی پذیرفته شده است و به زودی به یاد می آید.

یک لایه دلسرد کننده برای حضور گلدبرگ در نمایش وجود دارد، با این حال، این موضوع بلافاصله برای بینندگان آشکار نبود (همانطور که یک بسکتور شخصی وجود داشت). در آن زمان او در نمایشگاه پخش شد، گلدبرگ به اندازه کافی معروف بود، زمانی که او سعی کرد با تولیدکنندگان تماس بگیرد، فکر می کردند او سعی دارد آنها را شگفت زده کند. او پس از تماس مستقيم با ​​دفتر توليد، از ريك برمن و تهيه كننده مجموعه ژن رادنبري خواست تا درباره او در اين مجموعه صحبت كند. او جدی بود و به آنها گفت که او همیشه طرفدار ستاره دنباله دار بود و اکنون که تاسیس شد و می توانست هر کاری که بخواهد انجام دهد، می خواست بخشی از جهان ستارگان است.

چرا چنین تمایل قوی؟ هنگامی که سری اصلی Star Trek پخش شد، حضور نیکل نیکولز در نقش عکاس نیاوته اوورا در مورد گلدبرگ پس از مدرسه ابتدایی، بسیار تاثیر گذار بود. نقش نیکولز در دهه 1960 قابل توجه بود؛ زیرا این اولین بار بود که یک زن آفریقایی تبار به عنوان چیزی غیر از یک خدمتکار در تلویزیون آمریکایی به تصویر کشیده شد. گلدبرگ بعدا این لحظه را یادآوری کرد:

وقتی که 9 ساله بودم، ستاره دنباله دار آمد، به آن نگاه کردم و از خانه می فهمیدم: "بیا اینجا، مادر، همه، سریع می آیند، سریع می آیند یک خانم سیاه پوست در تلویزیون وجود دارد و هیچ خدمتکار نیست! »من درست می دانستم و در آنجا می توانستم چیزی را که می خواستم داشته باشم.

چند دهه بعد، او موفق بود و فرصت داشت آینده ی مسالمت آمیز رادنبری که او را به عنوان شخصیت تکراری محبوب شناخته بود، بازنگری کرد.

حسن نیت ارائه میدهد از Paramount.

پاسخ: Gran Turismo 2

تکنولوژی خراشیدن و خرناس در طول سالها در همه مکانهای گوناگون پدیدار شده است، اما تاکنون یکی از مکانهای غریب، دیسکهای بازی ویدیویی آغشته به عطر است. با این وجود، این اولین بار نیست که بازی های ویدئویی، تکنولوژی خراشیدن و خرابکاری، از مسیر عبور کرده اند. بازگشت به سال 1995، راهنمای پخش رسمی بسته بندی شده با بازی Super Nintendo EarthBound شامل مجموعه ای از کارت های ابتدایی و خرابکارانه بود که برخی از آن ها به راحتی پوشیدند. در سال 1999، به عنوان بخشی از پویایی بازاریابی نسبتا عجیب و غریب، سونی Gran Turismo 2 را با دیسک خراشنده و خرابکار منتشر کرد. بازی اصلی به عنوان یک مجموعه دو دیسک به دست آمد و ادعا شد که دیسک دوم در مجموعه، دیسک آبی و سفید با محتوای بازی اضافی، دارای "بوی گودال واقعی" بود. هنگامی که توسط گیمرهای کنجکاو خراشیده شد، دیسک عطر و بوی لاستیک سوخته را منتشر کرد.

پس از انتشار دیسک خراشنده و سایه زنی در سال 1999 توسط سونی، Electronics Arts ظاهرا نمی خواست از ابتدا و قطار خالی بگذرد و خود را آزاد کند دیسک بازی خراش و خرابکاری. FIFA 2001، تجسم سریهای محبوب فوتبال، شامل دیسک خراشنده و تکان دهنده بود که وقتی خراشیده شد، عطر از چمن استادیوم را منتشر کرد. ظاهرا بوی لاستیک سوخته و چمن به اندازه کافی برای برآورده شدن مردم بود؛ از آن به بعد هیچ بازی ابتدایی و خرابکاری منتشر نشده است، هرچند کیتی پری 2010 آلبوم Teenage Dream خود را منتشر کرد (Deluxe Edition) با یک آبنبات پنبه ای خرد شده و سیلیس اسفنجی

برای کسانی که از شما تعجب کرده اند دقیقا چگونه خراش و تکنولوژی لانه سازی کار می کند، این یک کمی جالب از شیمی و مهندسی صنایع است که همه را به یکی رانده شده است. در دهه 1960، یک شیمی آلی که برای 3M کار میکرد، گل ماتسون، یک فرایند میکروکاپپولاژ را ایجاد کرد که به منظور تسهیل تولید کپی بدون کاغذ کربن بود. بخش بازاریابی 3M، در تلاش برای اخراج بیشتر از این اختراع اخیر، چندین جایگزین برای تکنولوژی از جمله حفظ و توزیع عطرها را ارائه داد.

فرآیند واقعی ایجاد مواد خراشیده و خربزه بیشتر است پیچیده تر از آنچه تصور می کنید. اکثر مردم تصور می کنند که این عطر به سادگی بر روی سطح رنگ می شود، اما این باعث می شود که عطر و بوی خوبی داشته باشد که تا مدت ها از زمانی که روغن عطر در طول زمان تبخیر نمی شود. دانشمندان برای ایجاد برچسب های خراشنده و sniff، مخلوط نفتی که بوی آنها را می خواهند (مانند آب نبات، چمن تازه بریزید و یا حتی بوی کمتری از بوی بدن و زباله های فاسد) بوجود می آورند. آنها روغن عطر را با یک حلال از آب و پلیمر محلول در آب مخلوط می کنند، سپس مخلوط را مخلوط می کنند تا روغن به میلیون ها قطعه کوچک (20-30 میکرون عرض) برسد و در نهایت آنها را در یک ماده شیمیایی کاتالیزور. کاتالیزور شیمیایی باعث می شود که پلیمر به قطره های کوچک روغن تبدیل شود. پس از چند مرحله برای اصلاح، شستن و کپسول خشک کردن، محصول نهایی یک شمع کوچک و کوچک دانه های عطر است. [1965،9003] دانه ها در یک مخزن قرار داده می شوند و با یک پایه آب مخلوط و یک چسب، تشکیل یک ضخامت دوغاب، که پس از آن آماده برای سطوح است. هنگامی که کاربر سطح را خراشیده می کند، اصطکاک انگشتش میکروکپسول را خرد می کند و عطر آن آزاد می شود. این به خاطر این فرایند انعقاد است که نشانه های قدیمی، اما بدون محو و اسم حیوانات هنوز هم می توانند بوی تازه ای را پس از سال ها در فضای ذخیره سازی بگذرانند. روغن های معطر به راحتی در پوسته پلیمری ذخیره می شوند و انتظار دارند که انگشت خود را روی سطح بکشند و بگویند " اوه، چرا هر کسی میتونه بچه ها رو از بین ببره؟ "

حسن نیت ارائه میدهد از سونی