MoviePass سوزاننده پول برای ساخت پایگاه کاربری است، اما این به سختی منحصر به فرد است

MoviePass در واقع هر مشتری را از دست می دهد. باید مراقب باشید

سرویس اشتراک فیلم به قیمت 9.95 دلار در ماه می پردازد و به شما امکان می دهد هر روز یک فیلم در تئاتر تماشا کنید. مشکل اینجا آشکار است: دو بلیط فیلم برای MoviePass به اندازه کافی برای از دست دادن پول کافی است و این همان هزینه ای است که واقعا سرویس را اجرا می کند.

مرتبط: MoviePass یک معامله عالی بود، در حال حاضر واقعا سخت تلاش می کند

YouTuber ایوان Puschak این وضعیت عجیب و غریب را در یک ویدیو در هفته گذشته مشخص کرد و آن را به خوبی به نظر می رسد:

استراتژی MoviePass مانند آن این است که یک پایگاه کاربری وسیع با قیمت پایین تولید کند، سپس یک راه برای پول بعدا پیدا کند. اگر این به نظر شما احمقانه است، من خبر بدی دارم: وب مدرن اساسا بر اساس این استراتژی ساخته شده است.

مطمئنا: بیشتر سایت ها 10 دلار در ماه برای بلیط های نامحدود فیلم پرداخت نمی کنند. اما بسیاری از خدمات – از جمله Trello، Dropbox و Evernote – نسخه های رایگان محدودی را ارائه می دهند که در تلاش برای یافتن یک گروه سودمند از کاربران، به دنبال یافتن یک گروه سودمند بعد از آن هستند.

بسیاری از شرکت ها پول را می سوختند؛ MoviePass فقط سریعتر انجام می شود. من نمیگویم شما نباید چنین خدماتی را استفاده کنید، اما ارزش آن را دارد، مخصوصا اگر مایل باشید سرویسهایی را که برای ادامه کار استفاده میکنید دوست داشته باشید.


جاستین پوت ویرایشگر خبر برای چگونگی گیم . او در Hillsboro، اورگان زندگی می کند. اگر می خواهید، در توییتر و فیس بوک دنبال کنید. شما مجبور نیستید.

بلافاصله BSOD ویندوز 2008 را از حساب کاربری کم اعتبار پچ کنید

آیا یک سوءاستفاده / اسکریپت / آسیب پذیری وجود دارد که کاربر بسیار کم دسترسی می تواند یک BSOD را راه اندازی کند یا راه اندازی مجدد را انجام دهد؟ من با سوءاستفاده از USB آشنا هستم، اما من می دانم که آیا با برخی از روش های راه دور امکان پذیر است؟

(در حین تجزیه و تحلیل یک حادثه در یک موقعیت قرار گرفت که من می خواهم بدانم که آیا ممکن است حمله کننده BSOD را راه اندازی کرده یا راه اندازی مجدد را با ابزار معروف / method / exploit / DOS بسازد)

آیا یک مکانیزم برای یک حساب کاربری منحصربفرد یک رمز عبور، مشکل رفع UAC را در ویندوز حل می کند؟

مکانیسم استاندارد جداسازی نقش در ویندوز برای یک مدیر محلی، داشتن یک حساب واحد است، اما از طریق UAC محافظت می کند و برای اینکه همیشه امنیت مورد نظر مورد نظر باشد، آن را برای همیشه مطلع کنید. متاسفانه، این مکانیزم به طور مداوم به دور زدن آسیب پذیر است. مایکروسافت گفت UAC یک مانع امنیتی نیست. اما در چه مواردی

برای جلوگیری از دور زدن، یک استراتژی امن تر، داشتن دو حساب کاربری جداگانه، یک مدیر و یک غیر admin برای کاربر است. پس از آن هیچ دور زدن UAC وجود ندارد، به جز موارد آسیب پذیری گاه به گاه امتیازات (بسیار نادر از عبور از UAC در داخل حساب) در ویندوز یافت می شود.

متاسفانه، استراتژی امن تر نیز بیشتر از یک بدون هیچ زحمتی است، زیرا کاربر باید یک رمز عبور هر بار او به سرعت فقط یک دکمه افزایش می یابد. بنابراین ایده من این است: هر دو مدیر و حساب غیر مدیر حساب یک رمز عبور مشابه دارند. در صورتی که کاربر فقط با یک کلمه عبور خالی با کلیک بر روی دکمه ورود به حساب کاربری نمایش داده می شود، ابتدا ویندوز باید به طور پیش فرض با استفاده از گذرواژه (در حال حاضر وارد شده، البته) غیر کاربر admin شود.

البته، شما هم اکنون می توانید دو حساب با همان رمز عبور ایجاد کنید. تغییری که من پیشنهاد می دهم، ارتقاء به مکانیزم ارتفاع است، خوشبینانه فرض می کنم که شما از یک رمز عبور برای هر دو حساب استفاده می کنید.

به نظر می رسد این امر راحتی UX از یک حساب واحد را ترکیب می کند (فقط روی یک دکمه برای بالا بردن ) با امنیت حساب های جداگانه. سوال من این است: آیا واقعا درست است؟ اگر نه، چه چیزی از دست داد؟ به عنوان مثال. نوع پاسخی که من دنبال می کنم این است: ایده شما شکسته شده است … (خطا منطقی من را در اینجا قرار دهید)

به عنوان یک مزیت اضافی نسبت به استراتژی استاندارد حساب های جداگانه با گذرواژه های جداگانه، ایده من از رمز عبور جلوگیری می کند فایرفاکس توسط نرم افزارهای بدافزاری غیرمتعارف، از آنجا که کاربر مشکوک است که فقط بر روی یک دکمه کلیک کند، رمز عبور خود را در خطوط ارتفاع وارد نکنید.

الگوهای تیره: شرکتهای فناوری چگونه از طراحی رابط کاربری برای تضعیف حریم خصوصی خود استفاده می کنند


مقرره حفاظت از اطلاعات کلی اتحادیه اروپا (GDPR) در ماه مه مجددا به اجرا در آمد. یکی از دلایلی که بسیاری از مردم در مورد GDPR می دانند این است که آنها با ایمیل ها بمباران شده اند و از آنها می خواهند که سیاست حفظ حریم خصوصی به روز شده را به عنوان یک نتیجه پذیرفته باشند. یکی دیگر از این موارد این است که برخی از شرکت ها برای اولین بار پس از اعمال GDPR، مردم را مجبور به پذیرش شرایط و ضوابط جدید کرده اند. گاهی اوقات آنها با توجه به نوع استفاده از داده های شخصی خود برای سفارشی سازی، تبلیغات هدفمند، تحقیقات بازار و غیره می توانند از آن استفاده کنند. به نظر می رسد که این امر به نظر می رسد که الزامات GDPR را که کاربران باید مجوز صریح را برای روش هایی که شرکت ها از داده های شخصی خود استفاده می کنند.

با این وجود، حتی اگر کاربران به طور نظری می توانند تنظیمات حریم خصوصی خود را تغییر داده و بهینه سازی محافظت از اطلاعات شخصی خود را انجام دهند، ممکن است این کار را نکنند. بخشی از آن، به این دلیل است که به تلاش نیاز دارد و مردم اغلب پیش فرض ها را قبول می کنند. علاوه بر این، به نظر می رسد مسائل دیگر به دلیل استفاده از "الگوهای تاریک" در صفحه نمایش ظاهرا کمک به کاربر کنترل تنظیمات حریم خصوصی خود را وجود دارد. این اصطلاح در سال 2011 توسط هری بریگول، متخصص طراحی رابط کاربری، طراحی شد. تعریف او این است:

یک الگوی تاریک یک رابط کاربری است که به دقت ساخته شده است تا کاربران را به کاری که ممکن است در غیر این صورت انجام دهند، مانند خرید بیمه با خرید آنها یا ثبت نام برای صورتحسابهای تکراری، فریب دهند. به طور معمول زمانی که شما به "طراحی بد" فکر می کنید، شما از خالق به عنوان غفلت یا تنبل فکر می کنید – اما بدون هدف بد. از سوی دیگر، الگوهای تیره، اشتباه نیستند. آنها با درک صحیح روانشناسی انسانی با دقت کار می کنند و منافع کاربر را در ذهن ندارند.

Brignull یک سایت تحت عنوان Pattern Dark را اجرا می کند که حاوی "سالن شرم" با نمونه های واقعی زندگی تاریک است الگوهای و لیستی از انواع رایج. یکی از این ها "Privacy Zuckering" است، جایی که "شما به صورت عمومی فاش می کنید اطلاعات بیشتری در مورد خودتان به اشتراک می گذارید تا اینکه واقعا قصد داشتید. به نام Mark Zuckerberg مدیر عامل فیس بوک نامزد شده است. "گزارش آزاد،" فریب شده توسط طراحی "، که توسط شورای مصرف کننده نروژ تأمین مالی شده است، نشان می دهد که سایت های برتر اخیرا در" Privacy Zuckering "مشغول به فعالیت هستند تا تضمین امنیت GDPR را تضعیف کنند. این گزارش به بررسی چگونگی انجام فیس بوک، گوگل و مایکروسافت روند به روز رسانی تنظیمات حریم خصوصی خود را برای رعایت الزامات سخت تر GDPR می پردازد. به طور خاص، محققان "بررسی تنظیمات داده خود را" از فیس بوک، "یادآوری حفظ حریم خصوصی" ظاهر از گوگل، و یک صفحه تنظیمات ویندوز 10 به عنوان بخشی از به روز رسانی سیستم را بررسی کرد. هر دو فیس بوک و گوگل به طور پیش فرض از حریم خصوصی محافظت می کنند:

پنجره فیس بوک GDPR به کاربران نیاز دارد تا به «مدیریت تنظیمات داده ها» بروید تا تبلیغات را بر اساس اطلاعات شخص ثالث غیرفعال کنید. اگر کاربر به سادگی با کلیک بر روی "پذیرش و ادامه"، این تنظیم به طور خودکار روشن می شود. به طور پیش فرض این حریم خصوصی نیست.

به همین ترتیب، تنظیمات Google برای شخصی سازی تبلیغات و برای به اشتراک گذاری فعالیت وب و برنامه، کاربر را به طور فعال به داشبورد حریم خصوصی می برد تا آنها را غیرفعال کند. از سوی دیگر، تنظیمات ذخیره سازی سابقه موقعیت مکانی، اطلاعات دستگاه و فعالیت صدای و شنیداری خاموش می شود تا کاربر به طور فعال آنها را فعال کند.

این گزارش بر این عقیده است که انتخاب رنگ به ظاهر بی خطر، در واقع یک الگوی تاریک که تلاش می کند تا کاربران را در جهت خاص هدایت کند:

در پنجره فشرده GDPR، رابط با یک دکمه آبی روشن طراحی شده است که کاربران را «موافق و ادامه» می دهد. با در نظر گرفتن مسیر آسان با کلیک کردن بر روی این دکمه، کاربر به یک صفحه جدید در مورد تشخیص چهره، با دکمه معادل مشابه برای پذیرش و ادامه ادامه می دهد.

از سوی دیگر، کاربران که می خواستند فیس بوک را جمع آوری کند و از آنها استفاده کند ابتدا باید یک جعبه خاکستری با برچسب "مدیریت تنظیمات داده" کلیک کنید، جایی که از طریق یک سری کلیک های طولانی به منظور خاموش کردن "تبلیغات براساس داده های شرکای" و استفاده از تکنولوژی های تشخیص چهره هدایت می شد. به عبارت دیگر، این مسیر به مراتب طولانی تر بود.

یک بار دیگر، گوگل همانقدر بد بود. این دکمه آبی برای پذیرش و ادامه استفاده از سرویس ارائه شد، در حالی که یافتن گزینه های جایگزین مورد نیاز از طریق چندین زیر منو را کلیک کنید و حتی پنجره ی بازشو را ترک کرده و به داشبورد حریم خصوصی Google حرکت کنید. اگر چه مایکروسافت یک رویکرد بهتر را به طور کلی پذیرفته است، اما تلاش های ظریف برای هدایت کاربران در جهت هایی که حفاظت از حریم خصوصی را کاهش داده است. برای مثال، در بخش کنترل اینکه آیا اجازه دهید برنامه ها از یک آگهی تبلیغاتی – یک شناسه وسیع برای ردیابی استفاده کنند – آیکون انتخاب "بله" فلش است که هدف آن قرار می گیرد، در حالی که انتخاب "بدون" دارای هدف خالی بود . علاوه بر این، انتخاب انتخاب در بالا قرار گرفت.

یکی دیگر از راه های مهم که شرکت ها در پی تاثیر بر انتخاب های حفظ حریم خصوصی ما هستند، از طریق فریم سازی است. فیس بوک گزینه «روشن کردن چهره» را به شما معرفی می کند – یک عمل بسیار مشکوک تا آنجا که حریم خصوصی است – به عنوان راهی برای "محافظت از شما از غریبه ها با استفاده از عکس شما". به همین ترتیب، گوگل کاربران را هشدار داد که اگر آنها تصمیم به خاموش کردن شخصی سازی آگهی ها می کردند، "شما همچنان آگهی را مشاهده خواهید کرد، اما برای شما کمتر مفید خواهد بود". این نتوانسته است مزایای استفاده از این مسیر را توضیح دهد، بنابراین به نظر می رسد هیچ کدام وجود ندارد. یکی دیگر از نوع قدرتمند الگوی تاریک که توسط همه سه شرکت استفاده می شود شامل موارد جدیدی از گزارش اعمال شده و زمان بندی می شود:

هنگامی که کاربر سعی در دسترسی به حساب کاربری خود دارد، یک پنجره باز می شود که موافقت یا ترک آن را انتخاب نمی کند قدرتمند به راه حل سریع و آسان بروید. به عنوان مثال، اگر پنجره ظاهر شد فقط زمانی که کاربر سعی در خواندن یک پیام داشته باشد، یا دسترسی به اطلاعات مربوط به یک رویداد که در آن حضور دارند، فوری بودن وظیفه می تواند احتمال آن را کاهش دهد که کاربران زمان خواندن را از طریق آنچه که در واقع موافقت می کنند.

این تکنیک مخصوصا در دستگاه های تلفن همراه موثر است. با استفاده از صفحه نمایش های کوچکتر، از طریق گزینه های مختلف و یا خواندن توافقنامه های طولانی مدت، پیچیده تر می شود. در این شرایط، بسیاری از مردم به سادگی با پیش فرض موافقند. الگوهای تیره ناشی از اضطراب که باعث می شود به نظر می رسد کاربران از دست دادن داده ها و یا حتی دسترسی به حساب خود، اگر آنها به سرعت شرایط و ضوابط را قبول ندارند، به طور موثر ویژگی اصلی GDPR را تضعیف می کند:

'از موضوع داده شده به معنی هر نشانه آزادانه داده شده، مشخص، آگاهانه و غیرقابل شناسایی از خواسته های موضوع داده شده است که توسط او یا توسط یک بیانیه یا با یک اقدام مثبت مشخص نشان دهنده توافق برای پردازش اطلاعات شخصی مربوط به او و یا او ؛

گزارش جدید "فریب توسط طراحی" جزئیات جزئیات خلأ بین آنچه GDPR در تلاش برای دستیابی به افراد به دست آوردن کنترل معنی دار بر اطلاعات شخصی خود و واقعیت از آنچه که شرکت های بزرگ آنلاین ارائه می دهد. فیس بوک و گوگل ممکن است خدمات لوکال را به الزام GDPR اعطا کند که کاربران باید رضایت خاص، آگاهانه و غیرمستقیم به عملیاتی که بر حریم خصوصی آنها تاثیر می گذارد را ارائه دهند. اما یک بازبینی دقیق از طراحی و منطق پنجره های بازشو GDPR و صفحات وب نشان می دهد که این کار کمی بیش از پنجره پوشیدن است.

این رویکرد ممکن است عواقب جدی برای شرکت ها داشته باشد. به گزارش خبرگزاری حریم شخصی آنلاین، ماه گذشته Max Schrems، متخصص حفاظت از داده ها، چهار بار در برابر گوگل، فیس بوک، WhatsApp و Instagram به "رضایت اجباری" شکایت کرده است – این واقعیت است که کاربران در مورد موافقت با شرایط و ضوابط جدید هر شرکتی که از الگوهای تیره نوع توصیف شده در گزارش جدید استفاده می کند، ممکن است شکایات رسمی مشابهی از رویکرد خود برای اجرای حقوق جدید GDPR داشته باشد. ممکن است نسبتا آسان باشد که کاربران را مجبور به رها کردن حقوق حریم خصوصی خود کند، اما این قانونی نیست که دادگاههای اتحادیه اروپا مجبور به اعمال جریمه بزرگی برای انجام این کار نکنند.

تصویر ویژه توسط الکس بورلند

About Glyn Moody

گلیان مودی یک روزنامه نگار آزاد است که در مورد حفظ حریم خصوصی، نظارت، حقوق دیجیتال، منبع باز، کپی رایت، اختراعات و مسائل مربوط به سیاست کلی با فن آوری دیجیتال می نویسد و صحبت می کند. او شروع به پوشش استفاده از اینترنت در سال 1994 کرد و اولین ویژگی اصلی در مورد لینوکس را که در اوت 1997 در Wired ظاهر شد، نوشت. کتاب او "Code Rebel Code" اولین و تنها تاریخ دقیق افزایش منبع باز است VPN Service "title =" VPN Service "/> در حال حاضر فعالیت های بعدی خود را،" Code of Life of Life "، به بررسی بیوانفورماتیک – تقاطع محاسبات با ژنومیک می پردازد


   </div>
<p><a href=

رمزهای عبور – مزایای ثبت نام نام کاربری یک تلاش احراز هویت ناموفق چیست؟

گاه گاه بعضی از کاربران به اشتباه می توانند رمز عبور خود را در فیلد نام کاربری وارد کنند، زیرا آنها کلید Tab را از دست دادند یا به این دلیل که فکر می کردند که حسابشان به سادگی قفل شده و از سیستم خارج نشده است (به عنوان مثال ویندوز).

با توجه به برخی سوالات در این سایت، اگر کلمه عبور از تلاش احراز هویت ناموفق نباید وارد شود، نام کاربری اغلب می باشد.
این سوال حتی بیان می کند که:

به نظر منطقی است که کسی (حتی یک مدیر امنیتی آگاه) ورود به سیستم نام کاربری ها را هر دو مفید و ایمن نامید.

چگونه آن را مفید یا امن است؟
آیا مزایای دیگر خود را برای ثبت نام نام کاربری یک تلاش احراز هویت ناموفق انجام می دهند؟