برچسب: پیکربندی

پاسخ: Dvorak

اگر چه ما در عصر مدرن الکترونیک پیشرفته و رایانه های رعد و برق سریع زندگی می کنیم، اساسی ترین رابط ها، صفحه کلید فرومایه، به دهه 1860 باز می گردد. اولین کپی رایت از نوع ماشین سازی در سال 1867 توسط کریستوفر لتام شولز ارائه شد. اولین ماشین تحریریه دارای دو نقص فنی بود. اول: اگر دو کلید در نزدیکی نزدیک فیزیکی به سرعت توسط تایپیست سریع انجام شد، ماشین مسدود شد. دوم: خط فعلی نوع توسط حامل کاغذ پنهان شده است، بنابراین می توان از طریق برداشتن حامل یا بر خطا پس از یک خط کامل متن تایپ شده، کشش ها و اشتباه ها را کشف کرد.

شولز با نامه های مختلف آزمایش کرد ترکیب برای حل مشکل عصبی تا سال 1870، طرح بندی صفحه کلید را به چیزی تغییر داد که به نوعی تایپگر مدرن قابل تشخیص بود، هرچند که کمی خجالت زده بود. در سال 1873، جیمز دزمور (Sholes supporter)، موفق به ساخت و فروش حقوق تولید به E. Remington و Sons شد. آنها این طرح را پذیرفتند و چند تنظیم جزئی انجام دادند که شامل تغییر چند کلید در آنچه که اکنون به عنوان صفحه کلید QWERTY مدرن شناخته می شود همراه با معرفی حروف کوچک و بزرگ که با کلید shift قابل دسترسی است. اگرچه شولز و رمینگتون مشکل کلیدهای مسدود کردن (یک مشکل مکانیکی) را حل کرده بودند، اما این کار را به شیوه ای غیر عملی انجام دادند. آنها کلید های متداول مورد استفاده را به گونه ای پخش می کنند که هر دو کلید آنها را از اتصال سلاح های فیزیکی در ماشین های تایپ کننده حفظ می کند و به کاهش گیرنده ها کمک می کند.

حدود 60 سال بعد، در دهه 1930، یک طراح صفحه کلید دیگر همراه شد. دکتر آفت دوراک که در این عکس ایستاده بود و دکتر برادر او، دکتر ویلیام دلیلی، با طراحی ضعیف صفحه کلید QWERTY آشنا بود. آنها صفحه کلید QWERTY را مطالعه کرده اند و لیستی از کاستی های آن را تهیه کرده اند. آنها اشاره کردند که بسیاری از ترکیب نامه ها نیاز به حرکت انگشتان دست و پا زدن داشتند، بسیاری از ترکیب نامه های معمولی نیاز انگشت به پریدن بر روی سطر خانه، بسیاری از ترکیب نامه های معمول با یک دست تایپ شد و بسیاری از تایپ با دست چپ انجام شد. علاوه بر این، 68 درصد از کلید های کلیدی، در حال حرکت به دور از ردیف خانه و بدون نیاز به استرس بر روی دست است، در حالی که ماشین تایپیست را کند می کند.

برای کاهش این مشکلات، صفحه کلید دوورک به مجموعه ای از اصول طراحی می پردازد که عبارتند از: برای به حداکثر رساندن استفاده متناوب از دست، رایج ترین حروف و بزرگترها ساده ترین نوع هستند (70 درصد از اعمال کلید در یک صفحه کلید DVORAK در ردیف اصلی در مقایسه با 32 درصد در یک صفحه کلید QWERTY) در ردیف پایین، دست راست باید بیشتر از تایپ کردن را انجام دهد، زیرا اکثر افراد دست راست هستند و در نهایت، الگوهای معمول تایپ از لبه بیرونی به مرکز صفحه کلید جریان می یابند. چرا از لبه بیرونی به مرکز؟ انگشتان دست خود را روی نزدیکترین نقطه قرار دهید. اغلب مردم به طور طبیعی انگشتان دست خود را از انگشت کوچک به انگشت اشاره می کنند، دووراک و برادرش برای افزایش بهره وری تلاش می کنند و تلاش می کنند تا هر نوع ترفند کاهش و افزایش سریع را به طرح بندی صفحه کلید خود اضافه کنند. برادران حق ثبت اختراع برای صفحه کلید DVORAK را در سال 1936 دادند.

علیرغم افزایش سرعت، کاهش آسیب های استرس و افزایش کلی بهره وری، صفحه کلید DVORAK به دلایل مختلف شکست خورد. دووراک و برادرش طرح چیدمان صفحه کلید خود را در دوران رکود بزرگ نشان دادند، زمانی که کسب و کار ها توانستند مجددا موجودی ماشین های ماشین را اصلاح کنند (یا مجبور بودند مجدد کارکنان خود کنند). جنگ جهانی دوم درست در اطراف گوشه قرار داشت و اکثر کارخانجات برای تلاش جنگی (از جمله کارخانه های ماشین چاپگر) دوباره راه اندازی شدند. و به طور طبیعی، به طور کلی مقاومت در برابر تصویب توسط typists قبلا در استفاده از صفحه کلید QWERTY مسلط بود. هیچ میزان بهره وری برای مقاومت در برابر تغییرات ایجاد نمی شود و در این لحظه، صفحه کلید QWERTY، ناکارآیی و همه چیز، استاندارد است.

حسن نیت ارائه میدهد از موزه تاریخ تاریخ دانشگاه واشنگتن و مجموعه عکاسی صنعتی