قانون حفظ حریم خصوصی داده مرده است – آیا از حریم شخصی آنلاین محافظت می کنید؟

ما هیچ وقت حریم خصوصی اینترنت نداشتیم. همه ما باید با توجه به داده های خصوصی ، حقوق خود را داشته باشیم ، به این معنی که برای مرور اینترنت و تماشای آن نباید از حریم شخصی برخوردار باشیم. در پایان ، همه چیز مانند مرور با یک دوربین است که همیشه در حال تماشای صفحه نمایش شما است.

محافظت از حریم خصوصی اینترنت هرگز فعال نبود. ارائه دهندگان خدمات اینترنت (ISP) هرگز از ما درخواست اجازه ورود و به اشتراک گذاری سابقه مرور ما را نکردند. با تصمیم کنگره ، این اقدامات محافظت از حریم خصوصی هرگز فعال نخواهد بود. این بدان معنی است که ISP شما می تواند داده های مرور شما را بدون اطلاع شما جمع کند. برای کاربرانی که مایل به اشتراک گذاری داده های خود نیستند ، از حمایت قانونی برخوردار نیست.

برخی از کاربران در ازای ارائه خدمات رایگان از ISP ، با خوشحالی داده ها را ارائه می دهند. برخی دیگر تمایل دارند که با استفاده از حالت ناشناس ، ضد ردیاب و پاک کننده های کوکی ، از حریم خصوصی خود محافظت کنند. فقط حالت ناشناس فقط راهی برای محافظت از حریم خصوصی شما از مرورگر یا وب سایتی است که بازدید می کنید. پنهان کردن فعالیت های آنلاین در مرورگر شما به این معنی نیست که ISP شما نمی تواند آنچه شما انجام می دهید را بصورت آنلاین ببینید. مرور در حالت ناشناس برای محافظت از حریم خصوصی شما از ورود ISP کافی نیست.

چه اطلاعاتی توسط ISP جمع آوری می شود؟

هنگام گرفتن اتصال به اینترنت ، IP به طور خودکار به شما اختصاص می یابد. بسته به ISP که انتخاب کرده اید و نوع اطلاعاتی که به راحتی بصورت آنلاین به اشتراک می گذارید ، ISP شما می تواند داده های زیر را جمع آوری کند. حتی اگر شما فردی باشید که اطلاعات شخصی زیادی را در اینترنت به اشتراک نمی گذارید ، هنوز ISP قادر به دیدن آن است.

  • تاریخچه مرور.
  • فیلم هایی که بصورت آنلاین تماشا می کنید.
  • صفحات مکرر بازدید می کند.
  • عادت شما برای ورود به سیستم و ورود به سیستم.
  • زمان صرف شده در صفحات وب.
  • مکان فعلی شما.
  • اطلاعات تماس شما.

گزارش های ISP می توانند خطرناک باشند. اطلاعات وارد شده می توانند به سرقت رفته یا نقض شوند و یا اگر تورنتهای دارای حق چاپ را بارگیری می کنید ، گزارش ها را برای اجرای قانونی در اختیار اجرای قانون قرار می دهد. ورود به سیستم ISP همچنین به معنای تهدید احتمالی برای رمزهای عبور شما است که در صورت نقض اطلاعات وارد شده توسط هکرها می تواند برای ورود به سیستم شما استفاده کند.

نحوه ایجاد سد حریم خصوصی برای ISP

بهترین راه برای جلوگیری از مشاهده ISP ها از فعالیت های آنلاین ، ایجاد سدی برای ISP برای دستیابی به اطلاعات شماست. اتصال به یک VPN این مشکل را برطرف می کند. VPN ترافیک را از طریق اینترنت شما رمزگذاری می کند و ISP شما هنگام مرور در اینترنت نمی تواند بر شما نظارت کند. VPN یک تونل نامرئی رمزگذاری شده برای همه داده های شما بین دستگاه شما و یک سرور VPN ایجاد می کند. تمام آنچه که ISP شما می تواند ببیند این است که شما به یک VPN متصل هستید ، یعنی همه. این تنها چیزی است که می تواند وارد سیستم شود.

یک VPN با ایجاد یک تونل رمزگذاری شده قبل از اتصال به وب ، از دید و فعالیت آنلاین شما محافظت می کند. این بدان معنی است که ISP شما قادر نخواهد بود آنچه را مرور می کنید یا بارگیری می کنید. VPN داده های شما را از هر لحاظ ایمن نگه می دارد ، به خصوص هنگام استفاده از نقاط مهم Wi-Fi در معرض دید عمومی.

VPN ISP است

هنگامی که به یک VPN وصل می شوید ، به ISP شما تبدیل می شود. سرور VPN نقطه پایانی بین شما و اینترنت خواهد بود. سرور VPN اکنون می تواند تمام سابقه مرور و فعالیت آنلاین خود را دقیقاً مشابه ISP انجام دهد. ارائه دهنده VPN تمام راه های جمع آوری و ورود به سیستم فعالیت آنلاین خود را در صورت تمایل به نقض داده های شما دارد. برای جلوگیری از این ، شما باید از یک VPN با ثبت صفر استفاده کنید.

چرا از یک VPN بدون گزارش استفاده می کنید؟

یک VPN بدون ورود به معنای این است که هیچ اطلاعاتی را که از طریق شبکه منتقل می شود ، جمع آوری یا وارد نمی کند. هیچ اطلاعات شخصی ، بدون محل زندگی ، و هیچ اطلاعاتی درباره آنچه را بارگیری می کنید یا آنچه را جستجو می کنید نیست. این بدان معناست که حریم شخصی و ناشناس بودن آنلاین شما با ارائه دهنده VPN شما نیز حفظ حریم خصوصی است.

یک VPN بدون ورود به منظور ناشناس ماندن هویت شما خریداری می شود. اگر یک VPN بدون ورود نیز یک گزارش را حفظ کند ، ناشناس بودن در معرض خطر است زیرا ارائه دهنده VPN می تواند به هر اطلاعاتی در خارج دسترسی داشته و به اشتراک بگذارد.

 چرا VPN Logs
VPN لاگ هایی را انجام می دهد اما می تواند در مقابل کاربرانشان استفاده شود

VPN شما قول می دهد که هیچ پرونده ای را حفظ نمی کند ، اما این واقعیت نیست. حقیقت این است که VPN به دلایل مختلف نوعی از سیاههها را نگه می دارند:

1. برای محدود کردن تعداد دستگاه ها: تمام VPN های خوب بر اساس اشتراک ها درآمد کسب می کنند. آنها سیاهههای مربوط را برای محدود کردن تعداد دستگاههای مورد استفاده در زیر یک اشتراک حفظ می کنند. کلیه ارائه دهندگان شبکه مجازی ، 3،5،6 کاربر را محدود کرده اند که می توانند همزمان از این سرویس استفاده کنند. حفظ این امر به نوعی ورود به سیستم نیاز دارد ، حداقل در هنگام استفاده از VPN.

سوال واضح ، چگونگی اجرای سرویس VPN محدودیت های اتصال در حالی که هنوز "بدون سیاهه" است ، فقط توسط ارائه دهنده VPN شما پاسخ می دهد.

2. برای محدود کردن پهنای باند: پهنای باند را می توان تنها با ورود به میزان مشخص محدود کرد. برای محدود کردن مقدار پهنای باند با یک اشتراک خاص ، ارائه دهنده خدمات VPN باید وارد سیستم شود. در اینجا سوالی نیز وجود دارد ، درمورد اینکه چگونه ارائه دهنده ادعا می کند VPN بدون ورود است و همچنین پهنای باند را محدود می کند؟

3. ورود به سیستم با سرورهای اجاره (VPS): بیشتر VPN ها از سرورهای اجاره مجازی استفاده می کنند. ارزان تر از یک سرور اختصاصی و برهنه فلزی ، بسیار مورد استفاده قرار می گیرد اما به دلیل حفظ حریم خصوصی مشکلاتی را ایجاد می کند. مسئله اینجاست که سرورهای اجاره معمولاً فعالیتهای سرور را حفظ می کنند. همچنین ، مقامات محلی همچنین می توانند یک میزبان سرور را مجبور به نگه داشتن گزارش اطلاعات کنند. در چنین سناریویی ، هیچ سیاستی برای خط مشی های "بدون گزارش" از VPN وجود ندارد. مقامات محلی می توانند به طور مستقیم به مرکز داده مراجعه کرده و هر آنچه را که لازم دارند درخواست کنند.

4. آژانسهای ملی جاسوسی شرکتها را برای ورود به سیستم تحت فشار قرار می دهند: NSA و GCHQ به ارائه دهندگان VPN مجبور شده اند تا اطلاعات مشتری را به آنها وارد کرده و آنها را تحویل دهند. حداقل از سال 2010 ، شرکت های بزرگ فناوری در ایالات متحده جاسوسی NSA را تسهیل کرده اند. در انگلستان ، مطابق با لایحه The Investigator Powers ، لازم است که تمام اطلاعات به مدت 12 ماه وارد سیستم شده و نگهداری شوند. این بدان معنی است که با وارد کردن تمام داده ها ، درخواست داده از یک شرکت خاص آسان است. شرط بدتر از این ، درخواست های ورود به سیستم ممکن است همراه با "دستور gag" باشد ، بدین معنی که شرکت حتی نمی تواند آنچه را که مجبور به انجام می شوند را افشا کند.

5. برای عیب یابی مشکلات و افزایش عملکرد VPN: اغلب ، ارائه دهندگان VPN با گفتن اینکه برای رفع مشکلات سرویس و بهینه سازی شبکه خود به این داده ها نیاز دارند ، ورود به سیستم را توجیه می کنند. این درست نیست که ارائه یک سرویس سریع و مطمئن VPN قابل اعتماد نیاز به ورود دارد. با این وجود ، برخی از VPN ها برای حفظ عملکرد همه چیز ، نقش های اصلی اتصال را حفظ می کنند.

علاوه بر این ، در مورد انواع گزارش هایی که VPN نگه می دارد و دلایل مشابه آن بحث می کنیم. مهم است که به عنوان مشتری بدانید که آیا ورود به سیستم واقعا مهم است یا صرفاً به نفع شرکت ها است.

انواع سیاهههای مربوط به VPN

می توانید سه نوع مختلف از سیاهههای مربوط به VPN وجود داشته باشد که اطلاعات شخصی شما را جمع آوری می کنند. وقتی صحبت از حریم خصوصی شما می شود ، باید به سیاست حفظ حریم خصوصی و ورود به سیستم VPN خود توجه کنید.

1. سیاهههای مربوط به استفاده یا مرور: فعالیت آنلاین شما؛ یعنی تاریخچه مرور ، آدرس IP ، ابرداده و غیره. نباید از یک شبکه خصوصی مجازی که داده های استفاده شما را ثبت می کند جلوگیری شود. اینها معمولاً VPN رایگان هستند که داده ها را بدون اطلاع از آنها به شخص ثالث فروخته اند.

2. سیاهههای مربوط به اتصال : آدرس IP ورودی و خروجی IP ، تاریخ اتصال و مدت زمان ، میزان داده منتقل شده ، سرورهای VPN مورد استفاده را ثبت می کند. بیشتر این داده ها به بهینه سازی شبکه VPN کمک می کند و به موضوعات احتمالی کاربر نظیر torrenting و فعالیت های غیرقانونی و غیره می پردازد ، که به شرایط استفاده از ISP پایبند نیستند.

3. بدون سیاههها: به این معنی است که سرویس VPN هیچ سیاهه ای را حفظ نمی کند. اجرای دقیق سیاست عدم ورود به سیستم دشوار است ، در عین حال محدودیت هایی مانند اتصالات دستگاه یا پهنای باند را نیز اعمال می کند. هنگامی که VPN ها نیاز به اجرای محدودیت های پهنای باند یا تعداد دستگاه هایی دارند که هر کاربر می تواند با استفاده از یک اشتراک مشترک از آن استفاده کند ، هیچ سیاهه ای به یک عامل مهم تبدیل نمی شود.

بیشتر VPN ها در صورت اعمال هر نوع محدودیت مانند محدودیت اتصال یا محدوده پهنای باند ، نیاز به نگه داشتن برخی از گزارش ها دارند.

برخی خدمات VPN وجود دارد که به طور دروغ خود را VPN بدون گزارش می دانند. آنها داده های جمع آوری شده در سیاست حفظ حریم خصوصی آنها را فاش نمی کنند. چنین نگرانی های امنیتی شما را برای تعیین یک VPN بدون ورود فرا می خواند.

نحوه تعیین VPN بدون ورود

هیچ راهی برای تعیین اینکه آیا این شرکت دارای VPN بدون ورود است یا خیر وجود ندارد. آنها تبلیغاتی هستند که بدون ثبت اطلاعات هستند ، این تنها راهی است که می توانیم به آنها اعتماد کنیم. در سیاست حفظ حریم خصوصی آنها نیز ذکر خواهد شد. ارائه دهندگان بلند مدت VPN اعتبار خود را ادامه می دهند زیرا این اولین نگرانی مشتریان عادی است.

دانستن اینکه ارائه دهندگان VPN برخی از گزارش ها را به دلایل دیگری حفظ می کنند ، اعتماد به هر شرکتی دشوار است. شرکت های VPN وجود دارند که فعالیت های آنلاین شما را محافظت و رمزنگاری می کنند و برخی از شیوه های تجاری خوب را دنبال می کنند تا داده های خود را وارد نکنید. چنین ارائه دهندگان VPN اطلاعات شما را برای جمع آوری پول به اشخاص ثالث جمع نمی کنند.

سرویس VPN بدون ورود ، شخصی است که هیچ گونه سابقه و مشکلی برای ثبت کاربر ندارد. حتی اگر سیاهههای مربوط به آنها وجود داشته باشد ، آنها بلافاصله پس از پایان جلسه حذف می شوند.

چگونه VPN بدون ورود به سیستم از حریم شخصی شما محافظت می کند

VPN با حفظ سطح بالا در برابر همه شانس های موجود در اینترنت اطمینان حاصل می کند که تجربه مرور شما مختل نمی شود. . یک VPN بدون ورود به سیستم که حرفه ای خود را حفظ کرده و وعده محافظت در برابر همه مشکلات را می دهد بهترین موردی است که می توانید درخواست کنید. سیاهههای مربوط تهدیدی برای دزدی دریایی شما است. no-log VPN دقیقا از این محافظت می کند.

همه خدمات VPN متفاوت عمل می کنند. همه آنها شبکه ای بدون ضرر ندارند. بازار فروش داده ها همه رو به رشد است و ریسک روی داده های شما بیشتر می شود. تعداد زیادی از افراد به داده های شما توجه می کنند. شرکت ها داده های مرور شما را برای نمایش مناسب ترین تبلیغات به شما می بینند. دولت اطلاعات شما را پیش بینی می کند تا رفتار شما را پیش بینی کند و شما را بهتر کنترل کند و مجرمان سایبری دلایل بدنامی برای این کار دارند. مهم است که حریم خصوصی را جدی بگیرید و با یک VPN نظیر LimeVPN که دارای یک خط مشی بدون ورود به سیستم با سابقه اثبات شده است ، کنترل کامل آن را انجام دهید. اعتبار یک VPN بدون ورود چیزی است که ایمان شما را در استفاده از آن حفظ می کند. بنابراین با خرید یک VPN بدون ورود از یک ارائه دهنده VPN قابل اعتماد و در امان ماندن باشید.

Rachael چاپمن

یک گیمر کامل و یک Geek Tech. تمام افکار و عشق خود را در نوشتن وبلاگ در IOT ، نرم افزار ، فناوری و غیره به ارمغان می آورد

ISP – آیا می توانم یک مدرسه کامپیوتر شخصی من پیدا کنم اگر من در WiFi خود هستم

شبکه تبادل پشته

شبکه تبادل پشته شامل 174 انجمن Q & A شامل سرریز پشته، بزرگترین و معتبر ترین انجمن آنلاین برای توسعه دهندگان برای یادگیری، به اشتراک گذاری دانش خود و ایجاد حرفه ای خود را.
                        

                        دیدن پشته تبادل
                        

اولین بازیگر برای پذیرش یک جایزه رازی به صورت شخصی بود؟

پاسخ: تام گرین

جوایز طلایی تمشک، که معمولا فقط جوایز Razzie Awards نامیده می شود، جایزه های خنده دار را به نمایش می گذارند. جایزه اسکار بهترین جایزه در هالیوود را به دست آورد، Razzies برای شکستهای سینمایی اهدا می شود: بدترین عمل، بدترین مسیر و غیره. جوایز در اتاق نشیمن جان جی بی. ویلسون در طول یک جشن سالگرد 1981 اسکار آغاز شد که ویلیسون آن را ارائه داد و از دوستانش تقاضا کرد که بدترین فیلمهای فصل را بدست آورند. سال بعد او این رویداد را رسمی کرد و مطبوعات حتی آن را پوشش دادند. از آن به بعد، این یک رویداد سالانه در کنار همکاری با اسکارهای واقعی بود.

در چند سال اول، مردم در هالیوود ممکن است از رازهای شوخی کنند اما هیچ کس آنها را رسما تایید نکرده است. در سال 1988، بیل کازبی نخستین بازیگر بود که واقعا رازهای خود را (فیلم بدترین، بدترین بازیگر و بدترین فیلمنامه برای فیلم 1987 Leonard Part 6 را پذیرفت) را پذیرفت. با این حال او به طور شخصی آنها را قبول نمی کند، اما او به خبرنگاران خود اطمینان داد که جوایز واقعی خود را دریافت کرده و بهتر است که به عنوان نامزدی مورد تایید جایزه طلایی طلایی باشد. همه چیز تبدیل به یک شوخی بزرگ شد و در نهایت در Fox's The Late Show ، Cosby با سه جایزه از جوایز سنگ مرمر طلای 24 ساله و ایتالیایی پرداخت شده توسط فاکس (که هزینه آن تقریبا 30،000 دلار بود) ارائه شد. در حالی که کازبی ممکن است اولین بازیگر باشد که اذعان به دریافت جوایز را داشته باشد، اما اولین بازیگر نیست که جایزه را در مراسم به نمایش بگذارد.

این تمایز متعلق به کمدین و بازیگر تام گرین است. در سال 2002، سبز، بدترین بازیگر، بدترین کارگردان، بدترین نقاشی، بدترین زوج صفحه نمایش و بدترین فیلمنامه را برای فیلم عجیب و غریب او در سال 2001 به دست آورد Freddy Got Fingered . در حالت واقعی تام سبز، او در این رویداد ظاهر شد، فرش قرمز خود را برداشت، یک سخنرانی کوچک اعلام کرد: "من فقط می خواهم به همه نامزدها در مخاطبان بگویم، من فکر نمی کنم که من آن را بیش از بقیه از شما شایسته است. من می خواهم این را بگویم من فکر نمی کنم که درست باشد، هر چند "قبل از کشیدن یک هماهنگی. سبز هارمونیس را با صدای بلند و ناراحت کننده پخش کرد، تا اینکه، همانطور که در عکس دیده می شد، او به معنای واقعی کلمه از صحنه خارج شد.

از زمانی که گریستن گریخته گری آقای گرین، دیگران (بازیگران و غیر بازیگران) جوایز شخصا از جمله هالی بری (بدترین بازیگر نقش مکمل زن در نقش Catwoman )، ساندرا بولاک (بدترین بازیگر زن و مرد بدترین بازیگر زن در نقش در مورد استیو Shapiro (بدترین تصویر از دهه برای Battlefield Earth .

Trivia Bonus: اولین شخص غیرقابل قبول برای پذیرش جوایز Razzie شخصا Paul Verhoeven در سال 1996 برای بدترین عکس و بدترین کارگردان برای فیلم 1995 Showgirls .

حسن نیت ارائه میدهد از جوایز تمشک طلایی

کدام کامپیوتر بهترین کامپیوتر شخصی فروش تمام وقت است؟

پاسخ: Commodore 64

با وجودی که روزهای افتخار آن طولانی از بین رفته است، Commodore 64 در تاریخ به عنوان رایج ترین رایانه از سن انبساط رایانه های بزرگ رشد خواهد کرد. پردازشگر 0.985 مگاهرتز (نسخه PAL) به 1.023 مگاهرتز (نسخه NTSC)، 64 کیلو بایت RAM و با قدرت 8 بیتی پر از ظاهر، کامپیوتر کمکی از سال 1982 تا 1994 تولید شد. Commodore 64 بود و باقی می ماند بهترین فروش کامپیوتر شخصی تمام وقت.

با توجه به بازاریابی قوی که شامل فروش در فروشگاه های خرده فروشی (به جای محدود کردن فروش به مغازه های کامپیوتری و الکترونیک تخصصی)، Commodore 64 از اشباع بازار جدی برخوردار بود که از دیگر تولیدکنندگان کامپیوتر خسته شده بود. تولید در اواسط دهه 1980 به بیش از 400000 واحد در ماه رسید و در سالهای 1983-1986 2،000،000 Commodore 64 واحد تولید و فروش در سال انجام شد. در کل چرخه عمر کامپیوتر، میلیون ها واحد فروخته شده برآورد شده مستقل محدوده بین 10 تا 17 میلیون است.

علاوه بر بازاریابی عالی، Commodore 64 تعداد زیادی عناوین تجاری را به فروش می رساند. تقریبا 10،000 عنوان نرم افزاری برای Commodore 64 منتشر شد که همه چیز را از بازی ها به برنامه های اداری به ابزارهای توسعه پوشش می داد. اپل II یک کامپوتر قابل مقایسه با Commodore 64 بود، اما از اسلات توسعه آن برای اتصال به وسایل جانبی معمولی مانند دیسک های درایو، چاپگرها و مودم ها استفاده می کرد. Commodore 64 پورت های گوناگونی را به یک مادربرد متصل کرد که حافظه آزاد آن را خالی گذاشت.

علاوه بر این، در زمان انتشار، قابلیت های گرافیکی و صدا Commodore 64 تنها توسط رایانه های شخصی بسیار رایج Atari رقابت می کردند. از نظر قیمت و عملکرد، Commodore Apple II را از آب بیرون کشید. جایزه نهایی این بود که این معامله را برای خریداران خریداری کرد: Commodore 64 می تواند به یک تلویزیون معمولی منتقل شود و مصرف کنندگان هزینه خرید یک مانیتور اختصاصی را تامین کنند.

زمانی که Commodore 64 تولید را در سال 1994 متوقف کرد، کامپیوتر بازار شروع به تکه تکه شدن و وضعیت Commodore به عنوان بهترین فروش کامپیوتر شخصی در تمام دوران به طور عموم تضمین شده بود، به عنوان مصرف کنندگان هرگز دوباره به یک شرکت کامپیوتری یا مدل کامپیوتری خاص در چنین تعداد گله می کردند.

حسن نیت ارائه میدهد از Commodore ماشین آلات تجاری