برچسب: دوئل

پاسخ: دلفینگ

با وجود اینکه دوئل اسلحه به نظر می رسد خوراک برای کارتون ها و افسانه های تاریخی بیش از حد بالا است، دوره ای در تاریخ وجود دارد – از قرن هجدهم شروع می شود و به قرن نوزدهم گسترش می یابد و زمانی که دوئل تپانچه یک اصل اساسی در حل اختلاف میان مردان اشرافی بود.

نه تنها مقررات دوئل و نه رسمی بود، اما حتی در سطوح دوئل هم سطوح ظریف از اخلاق وجود داشت. در میان آنها، هرچند به ندرت به طور رسمی توسط شرکت کنندگان تصدیق شده بود، عمل "منحرف کردن" بود. "فراز و نشیب"، فرانسوی برای "پرتاب کردن"، تمرین عمدتا شلیک اولیه نادرست در طول دوئل بود. چرا شما احتمالا تنها شانس خود را برای زنده ماندن دوئل می اندازید؟

اگرچه نتایج دوئل اغلب مرگبار بود، اما آنها در مقایسه با مبارزه واقعی مرگبار در اکثر موارد، بیشتر مشترک بودند. . اغلب اوقات، هیچ یک از شرکت کنندگان در دوئل واقعا قصد نداشتند جان خود را از دست بدهند (و یا برای کشتن) و عمل جراحت اجازه دادن به شرکت کنندگان را از طریق حرکات دوئل انجام داد بدون این که کاملا در دوئل شرکت کنند. به طور معمول، تیرانداز کوچکتر در میان این دو درگیر خواهد شد، که یک سیگنال ظریف برای دیگر مارگنال ارسال می کند که او تهدیدی نیست و نمی خواست در واقع دو برابر را به یک بسته شدن خونین برساند.

بحث در مورد این که آیا دوئل مرگبار بین الکساندر هامیلتون و آرون برور، که در اینجا نشان داده شده بود، نمونه ای از نقصان بود؟ در حالی که بسیاری از مورخان ادعا می کنند که شلیک همیلتون به سر Burr به شکل دلفی بود (غیر اشباع، به همان اندازه حرکات دست و پا زدن به سمت زمین متمرکز شده است، اما مسلما یک مفهوم خلل و فرج نیست)، دیگران استدلال کرده اند که همیلتون می داند آداب و رسوم در داخل و خارج و به عنوان هدف او نیست، اگر او قصد دارد به delope. این که آیا Burr این را به عنوان یک یا چند مورد تفسیر کرد، یک ضربه کشنده را بازگشت.

حسن نیت ارائه میدهد از کتابخانه کنگره / فیلادلفیا، انتشارات شرکت ملی