برچسب: خراش

پاسخ: Gran Turismo 2

تکنولوژی خراشیدن و خرناس در طول سالها در همه مکانهای گوناگون پدیدار شده است، اما تاکنون یکی از مکانهای غریب، دیسکهای بازی ویدیویی آغشته به عطر است. با این وجود، این اولین بار نیست که بازی های ویدئویی، تکنولوژی خراشیدن و خرابکاری، از مسیر عبور کرده اند. بازگشت به سال 1995، راهنمای پخش رسمی بسته بندی شده با بازی Super Nintendo EarthBound شامل مجموعه ای از کارت های ابتدایی و خرابکارانه بود که برخی از آن ها به راحتی پوشیدند. در سال 1999، به عنوان بخشی از پویایی بازاریابی نسبتا عجیب و غریب، سونی Gran Turismo 2 را با دیسک خراشنده و خرابکار منتشر کرد. بازی اصلی به عنوان یک مجموعه دو دیسک به دست آمد و ادعا شد که دیسک دوم در مجموعه، دیسک آبی و سفید با محتوای بازی اضافی، دارای "بوی گودال واقعی" بود. هنگامی که توسط گیمرهای کنجکاو خراشیده شد، دیسک عطر و بوی لاستیک سوخته را منتشر کرد.

پس از انتشار دیسک خراشنده و سایه زنی در سال 1999 توسط سونی، Electronics Arts ظاهرا نمی خواست از ابتدا و قطار خالی بگذرد و خود را آزاد کند دیسک بازی خراش و خرابکاری. FIFA 2001، تجسم سریهای محبوب فوتبال، شامل دیسک خراشنده و تکان دهنده بود که وقتی خراشیده شد، عطر از چمن استادیوم را منتشر کرد. ظاهرا بوی لاستیک سوخته و چمن به اندازه کافی برای برآورده شدن مردم بود؛ از آن به بعد هیچ بازی ابتدایی و خرابکاری منتشر نشده است، هرچند کیتی پری 2010 آلبوم Teenage Dream خود را منتشر کرد (Deluxe Edition) با یک آبنبات پنبه ای خرد شده و سیلیس اسفنجی

برای کسانی که از شما تعجب کرده اند دقیقا چگونه خراش و تکنولوژی لانه سازی کار می کند، این یک کمی جالب از شیمی و مهندسی صنایع است که همه را به یکی رانده شده است. در دهه 1960، یک شیمی آلی که برای 3M کار میکرد، گل ماتسون، یک فرایند میکروکاپپولاژ را ایجاد کرد که به منظور تسهیل تولید کپی بدون کاغذ کربن بود. بخش بازاریابی 3M، در تلاش برای اخراج بیشتر از این اختراع اخیر، چندین جایگزین برای تکنولوژی از جمله حفظ و توزیع عطرها را ارائه داد.

فرآیند واقعی ایجاد مواد خراشیده و خربزه بیشتر است پیچیده تر از آنچه تصور می کنید. اکثر مردم تصور می کنند که این عطر به سادگی بر روی سطح رنگ می شود، اما این باعث می شود که عطر و بوی خوبی داشته باشد که تا مدت ها از زمانی که روغن عطر در طول زمان تبخیر نمی شود. دانشمندان برای ایجاد برچسب های خراشنده و sniff، مخلوط نفتی که بوی آنها را می خواهند (مانند آب نبات، چمن تازه بریزید و یا حتی بوی کمتری از بوی بدن و زباله های فاسد) بوجود می آورند. آنها روغن عطر را با یک حلال از آب و پلیمر محلول در آب مخلوط می کنند، سپس مخلوط را مخلوط می کنند تا روغن به میلیون ها قطعه کوچک (20-30 میکرون عرض) برسد و در نهایت آنها را در یک ماده شیمیایی کاتالیزور. کاتالیزور شیمیایی باعث می شود که پلیمر به قطره های کوچک روغن تبدیل شود. پس از چند مرحله برای اصلاح، شستن و کپسول خشک کردن، محصول نهایی یک شمع کوچک و کوچک دانه های عطر است. [1965،9003] دانه ها در یک مخزن قرار داده می شوند و با یک پایه آب مخلوط و یک چسب، تشکیل یک ضخامت دوغاب، که پس از آن آماده برای سطوح است. هنگامی که کاربر سطح را خراشیده می کند، اصطکاک انگشتش میکروکپسول را خرد می کند و عطر آن آزاد می شود. این به خاطر این فرایند انعقاد است که نشانه های قدیمی، اما بدون محو و اسم حیوانات هنوز هم می توانند بوی تازه ای را پس از سال ها در فضای ذخیره سازی بگذرانند. روغن های معطر به راحتی در پوسته پلیمری ذخیره می شوند و انتظار دارند که انگشت خود را روی سطح بکشند و بگویند " اوه، چرا هر کسی میتونه بچه ها رو از بین ببره؟ "

حسن نیت ارائه میدهد از سونی

بزرگترین مشکل دنده عکاسی این است که هر دو شکننده و گران است. این به این معنی است که وقتی که انجام دهید، آسان است که شکستن و به طور بالقوه دردناک برای توازن بانک، قلب و روحتان باشد. بیایید به برخی از راه هایی که می توانید دوربین و لنز خود را از ضربه ها، ضربه ها و زندگی روزمره محافظت کنید نگاه کنید.

در این مقاله، من به این موضوع نگاه می کنم از دیدگاه کسی که احتمالا چیزهایی را با خود دارد دنده ای که نباید باشد من به طور منظم با دوربین خود اسکی می کنم، در اسپری باران یا دریا ساقه می زنم، و فقط دوربین های خود را به دوربین کانن توصیه نمی کنم که صاحب دقت آن را بگیرد. اگر من بتوانم در حین انجام این کار دقت خود را حفظ کنم، باید بتوانید از توصیه های من برای حفظ امنیت دوربین خود در زندگی روزمره استفاده کنید.

انتظارات واقع گرایانه برای دنده شما

دوربین ها الکترونیک هستند؛ آنها را مرطوب كنید و شما روز بسیار بدی را خواهید دید. به طور مشابه، لنزها به صورت جامد از شیشه پر شده اند اگر یک قطعه را از 6 فوت در هوا بردارید، بسیار کم است که می توان برای جلوگیری از چیزی غیرمنتظره انجام داد. این مقاله در مورد تلاش برای ایجاد گلوله ضد گلوله شما نیست. این در مورد اطمینان از آن است که در شرایطی که نیاز به گلوله ای دارد نتواند به پایان برسد.

با این گفتن، همه چرخ دنده های دوربین یکسان نیستند. دوربین های دیجیتال و لنزهای ساخته شده برای حرفه ای ها، مانند لنزهای سری L لنز کانن، تمایل بیشتری به ضرب و شتم دارند. آنها از تمام ساخت و سازهای فلزی استفاده می کنند و دارای مهر و موم های لاستیکی هستند تا آب و هوا همه را تحت فشار قرار دهند. اگر می دانید که می خواهید از دوربین خود در موقعیت های تهاجمی استفاده کنید، مانند، می گویند، در حالی که شما در حال اسکی یا در بیابان هستید، ممکن است ارزش سرمایه گذاری در دنده ها را داشته باشد که می تواند کمی بیشتر مجازات کند. این یک عامل بزرگ در ارتقاء دوربین من بود.

مرتبط: چگونه اولین دوربین با کیفیت بالا را خریداری کنید

دوربین خود را به تمام بدن تان اضافه کنید

راز محافظت از دوربین خود را از قطره بسیار ساده است: دوربین خود را هرگز نمی تواند به طور مستقیم بر روی زمین از ارتفاع که می تواند به آن آسیب برساند. در عوض، آن را باید به بدن خود متصل کنید همیشه با بند دوربین. به محض اینکه دوربین شما از کیسه بیرون برود، بند خود را ببندید. هنگامی که بند می آید، دوربین شما به کیف شما باز می گردد.

بند گردن که با دوربین شما می آید … خوب است … اما ما توصیه می کنیم جایگزین کردن آن را به دو دلیل:

• شما نگاه احمقانه و آن را بلافاصله علامت شما به عنوان یک توریست (و هدف سرقت)
• آنها بسیار قابل تنظیم نیستند.
• آویزان گردن خود را در مقابل بدن خود بهترین مکان برای دوربین شما نیست اگر شما در تلاش برای انجام هر کاری دیگر

من طرفدار بزرگ محصولات Peak Design هستم. آنها به راحتی بین تسمه های بد که با دوربین ها و holsters حرفه ای دیوانه می آیند که به شما دوربین های دوگانه می دهد، نشسته اند. من هر دو از یک اسلاید به عنوان یک دوربین معمولی از طریق شانه استفاده می کنم، یا از یک Clip Camera Capture استفاده می کنم تا دوربین را به کیسه ی خودم وصل کنم و یک لیش را به عنوان یک رهبر ایمنی. در هر صورت، من یک بند دست کلاچ نیز به دوربین اضافه کردم. هر دو راه اندازی به این معنی است که احتمالا دوربین من تا به حال به اندازه کافی به سختی به زمین ضربه زده است.

دنده شما را در کیسه مناسب نگه دارید

دوربین خود را به یک کوله پشتی منظم به بیرون پرت کرده است و از مشکلاتی برخوردار است. اگر از لرزش ناگهانی، انفجار یا ضربه ای آسیب نبیند، کلاه های لنز تقریبا قطعا از بین می روند، بنابراین لنز شما می تواند خراشیده شود یا گرد و غبار بتواند وارد شود. با فشار دادن، شما می توانید با پیچاندن دوربین خود در یک ژاکت یا چیزی، و سپس قرار دادن آن را به دقت در پایین. اما به طور جدی، بهتر است که این کار را انجام ندهید.

در عوض، باید یک کیسه دوربین اختصاصی یا حداقل یک دوربین اختصاصی برای قرار دادن در کیسه فعلی خود داشته باشید. این کیسه ها دارای تقسیم بندی های قابل تنظیم و قابل تنظیم می باشند که دنده دوربین خود را جداگانه نگه داشته و از حرکت در اطراف آن جلوگیری می کند. این بدان معنی است که حتی اگر شما یک سقوط بزرگ اسکی را انجام دهید، این احتمالا درست خواهد بود.

دوربین شما باید هنگام استفاده از آن در این کیسه زندگی کند. از آنجا که یک آرنج بی دقت می تواند آن را به زمین افتاد، نشستم روی صندلی نشستم.

از کیسه Ajna f-stop استفاده می کنم (به نظر می رسد در حال حاضر موجود نیست) ICU کوچک طرفدار برای اکثر مردم، من توصیه می کنم FU-STOP Guru UL 25 L Bundle، اگرچه کیسه های قابل توجهی از Lowepro و سایر شرکت ها نیز وجود دارد. یکی از مزیت های f-stop اینست که ICU آنها در هر کیسه ای کار می کنند-آنها فقط در محل ثابت نمی شوند- بنابراین شما می توانید از آن برای حفاظت از دنده خود استفاده کنید حتی اگر شما کوله پشتی دوربین خود را نگیرید.

Be تغییر لنز بسیار محتاطانه

تغییر لنز یکی از مواردی است که باید بیشتر مراقب باشید. این زمانی است که شما به احتمال زیاد لنز را رها کنید و یا گرد و غبار را در دوربین خود بگیرید.

در حالی که غیر ممکن است مطمئن شوید که لنزهایتان را رها نکنید، می توانید تا حد امکان آنها را کاهش دهید. اگر می توانید لنزها را عوض کنید و تمام دنده ها را روی میز قرار دهید. اگر شما خارج از محل قرار گیرید، به زمین برسید و از زمین استفاده کنید. در هر صورت هر عدسی عدسی را مستقیما بر روی سطح خود قرار ندهید. لنزهای لنز را برای اولین بار قرار دهید.

اگر باران می بارد، در هوا زیاد است و یا چیز دیگری وجود دارد که می تواند داخل دوربین یا لنز شما قرار بگیرد، لنز را تغییر ندهید. اگر شما مطلقا نیاز دارید زیرا شما باید لنزها را تغییر دهید تا بهترین شات را در جهان بدست آورید، آن را با کت و یا کیسه خود را به سرعت و با دقت که ممکن است استفاده کنید.

از فیلتر UV برای محافظت در برابر خش ها و گرد و غبار استفاده کنید

در حالی که فیلترهای UV به اندازه کافی برای محافظت از لنزهای خود از افتادن نیستند، می توانند از خراش ها محافظت کنند و از قسمت جلو جلوگیری کنند. همچنین برخی از لنزها هواپیما را مستحکم نمیکنند مگر اینکه یک فیلتر متصل باشد. به همین دلیل توصیه می شود یک فیلتر UV را نگه دارید، اگر نه به طور دائم در لنز، و سپس حداقل در کیف دوربین خود.

مرتبط: فیلتر UV و آیا شما آن را نیاز دارید برای محافظت از لنز دوربین شما؟

فیلتر UV ارزان از مارک های بدون نام به طور قابل توجهی بر کیفیت تصاویر خود تاثیر می گذارد. اگر شما به فیلترهای با کیفیت بالا از مارک های مانند Hoya، B + W، Zeiss، Canon و Nikon بروید، به خوبی خواهید بود. فقط کافیست لنزهای لنز خود را در

نگه دارید. کلاه لنز ممکن است کوچک، نرم و راحت از دست برود، اما آنها اهدافی بسیار مهم دارند: آنها مهر و موم شده دوربین خود را حفظ و آن را از خراش و ضربه های کوچک محافظت می کند. بدیهی است که شما نیاز به گرفتن کیس لنز خود را برای گرفتن عکس، اما هنگامی که شما فقط با دوربین خود را در بند آن را سرگردان، شما باید کلاه لنز قرار داده است. من می توانم چند چیز را بدتر کنم که لنز شما را لرزاند زیرا به طور تصادفی از لبه یک میز فلزی می لرزد.

هوا دنده شما

اگر دنده شما کمی مضر یا پوشیده شده در شن و ماسه باشد، برای حل مشکلات احتمالی.

اگر دنده شما کمی از باران مرطوب باشد، به جای ترک آن در کیسه خود نشسته باشید تا زمانی که به خانه برسید، آن را خیس کنید، آن را در جایی امن نگه دارید تا هوا بیرون بیاید. آب تبخیر خواهد شد و همه چیز به خوبی خواهد بود. حتی از دوربین های سطح ورودی برای مقابله با چلپای گاه به گاه طراحی شده اند.

از سوی دیگر، اگر مشکلی برای گرد و غبار یا شن و ماسه باشد، از پارچه لنز استفاده نکنید تا آن را پاک کنید. شما می توانید ذرات را در بیشتر و یا در واقع فقط سندباد دنده خود را مالش. در عوض، از بادکنک مانند موشک هوا بلاستر استفاده کنید تا آن را حذف کنید.

اگر همه چیز با شکست مواجه شود، هزینه های تعمیر ممکن است منطقی باشد.

مهم نیست که چه کاری انجام دهید، در بعضی موارد، یک قطعه چرخ دنده شما احتمالا شکسته خواهد شد. این فقط واقعیت استفاده از تجهیزات شکننده است. خبر خوب این است که تولیدکنندگان دوربین این را می دانند و نمی خواهند عکاسان را مجبور به استفاده از وسایل خود کنند. این به این معنی است که هزینه های تعمیر را حفظ می کنند، اگر نه ارزان، و سپس حداقل معقول. اگر کاری انجام دهید، به یک مرکز تعمیر مجاز محلی مراجعه کنید و یک نقل قول دریافت کنید. این احتمالا خیلی ارزان تر از یک جایگزین خواهد بود.

---

مهمترین چیز این است که باید یادآوری کرد که استفاده از دنده دوربین به معنای استفاده از آن است. کارکنان حرفه ای با توجه به اهداف خود، بسیار سخت گیرانه عمل می کنند. این آماتورها هستند که تمایل دارند همه چیز را ببندند. برو بیرون و عکس های عالی بگیرید من، در هر لحظه، هر پیشنهاد در این مقاله و دنده من شکسته، در حالی که کم نقص، هنوز کاملا کار می کند.