برچسب: تنها

اینترنت یک مکان منحرف است. اذعان کنید: در حال حاضر این کار را به جای کار انجام می دهید. یک شرکت امیدوار است با آن مبارزه کند – برای نویسندگان، حداقل – با یک دستگاه نوشتن اختصاصی، بدون دسترسی به اینترنت.

Freewrite Traveler، نمایشگر الکترونیکی با صفحه کلید و بدون مرورگر وب، امروزه در سراسر وب است ، با بررسی در The Verge، Engadget و PC World. ایده اساسا این است که یک دستگاه اختصاصی برای نوشتن – بدون دسترسی به توییتر، نمایش مشخصات عمومی و دیگر حواس پرتیها – به نوشتن در حقیقت نوشتن کمک خواهد کرد.

همه اینها برای 600 دلار یا 300 دلار برای پشتیبانان زودرس پرندگان در اینجا کریس سودوس، نوشتن برای Engadget:

مطمئنا، شما فقط می توانید برخی از پول نقد را بر روی یک نسخه از Scrivener رها کنید، WiFi را خاموش در لپ تاپ خود را امتحان کنید و امیدوارم که شما برخی از کار انجام شده است. اما هنگامی که شما به طور ناگهانی غرق شوید و نهایت لذت بردن از خوراک توییتر خود را برای 100 بار، رویکرد اسپارتان Freewrite به نوشتن ممکن است شروع به دنبال بسیار خوب است.

من فکر نمی کنم که این می تواند به برخی افراد کمک کند. این ممکن است.

اما اگر در حال حاضر شما را ناراحت کرده اید، احتمالا می توانید راه هایی برای پریشانی پیدا کنید حتی اگر از یک دستگاه جوهر الکترونیکی بدون اتصال به اینترنت استفاده می کنید – فقط اگر تلفن شما احتمالا هنوز در جیب هیچ دستگاه اختصاصی برای کمک به شما تمرکز نکرده است تا تصمیم اتخاذ نکنید. خرید چیزی چیزی نیست که من بتوانم تصمیم بگیرم.

دوست من در کالج دوست داشتنی بود که برای کار بیشتر تجهیزات بیشتری را خرید و هرگز به تمرین نرفت. من برای بسیاری از مردم فکر می کنم مسافر Freelance را تبدیل به نسخه بهره وری از تردمیل و کیت وزن در فضا در زیر زمین: یک بنای تاریخی برای اهداف خوب است که هرگز دنبال نشد.

من نمی گویم شما نباید چنین دستگاهی را خریداری کنید، تنها چیزی که جادویی می تواند شما را متمرکز کند. این باید تصمیم شما باشد، و بدون اینکه بخواهید چیزی شبیه به این را بخرید، آسان نخواهد بود. این هنوز یک تصمیم است که ارزش دارد.

در اخبار امروز پخش می شود که گوگل اجازه می دهد شرکت ها از طریق ایمیل شما اسکن و داده ها را به فروش برساند، اما این واقعا گمراه کننده است. پس چه اتفاقی در حال وقوع است؟

داستان داستان چیده شده باعث می شود که آن را مانند چیزی غیرمعمول به نظر برساند. گوگل اجازه میدهد شرکت حساب Gmail من را اسکن کند؟

گوگل به قانونگذاران گفت که همچنان اجازه می دهد که شرکت های دیگر به اسکن و به اشتراک گذاری داده ها از حساب های Gmail، پاسخ به سوالات مطرح شده در کاپیتول هیل در مورد حفظ حریم خصوصی و سوء استفاده ممکن از اطلاعات موجود در ایمیل های کاربران.

As معمولی، واقعیت بسیار متفاوت از سرفصل ها است، و گوگل هیچ چیز اشتباه در اینجا انجام نمی دهد.

آنچه در واقع اتفاق می افتد؟

تنوع خدماتی است که شما برای ثبت نام، دادن آنها به حساب ایمیل شما دسترسی پیدا می کنند و آنها را از طریق اسکن و رسید و رسید شما و کمک به صرفه جویی در پول خود و یا پیدا کردن شماره های ردیابی و کمک به شما در ارسال کالاهای ورودی.

و دیگر پلاگین برای جیمیل که ارائه انواع خدمات مختلف از کمک به یادآوری ها برای لغو امضای شما از ایمیل های ناخواسته.

از آنجا که شما به حساب ایمیل خود دسترسی دارید، این سرویس ها می توانند بخوانند، اسکن کنند و یا در غیر این صورت از طریق ایمیل شما برای ارائه خدمات خود استفاده کنند. آنها حتی اجازه داده اند اطلاعات را برای همه جمع کرده و این داده ها را به فروش برسانند تا زمانی که همه اطلاعات قابل شناسایی شخصی مانند نام، آدرس خیابان، IP و سایر اطلاعات مشابه را حذف کنند.

اما … این همه انتخاب شماست. اگر می خواهید چیزی به ایمیل خود دسترسی داشته باشید، این انتخاب شماست.

در دنیای واقعی، تصور کنید که یک آپارتمان را از شرکتی که یک قفل دیجیتال روی درب دارد و سپس کد باز کردن آن را به یک سرویس تمیز کردن یا آمازون یا یک فروشنده. آیا این بدان معناست که مجتمع آپارتمانی به طور غیرقانونی یک فروشنده را به آپارتمان شما می دهد؟ مطمئنا نه، چون شما کسی هستید که این کد را بیرون دادید.

برای پاک کردن: شما هرگز نباید به ایمیل خود دسترسی داشته باشید، همیشه

بله، انتخاب شما برای دادن برخی از شرکت ها هنگام ثبت نام برای یک سرویس یا برنامه به ایمیل شما دسترسی دارند.

این نیز یک انتخاب واقعا گنگ است. این کار را انجام ندهید.

یک مشکل آشکار وجود دارد که اطلاعات شخصی شما در یک پایگاه داده عظیم جاسازی شده است که "اطلاعات" را از بین می برد، اما احتمالا اطلاعات زیادی را نیز دربر دارد. این امر به طور فزاینده ای برای حفظ حریم خصوصی ما در این دنیای دیجیتال سخت است و خوشبختی دادن اطلاعات شما به کسی یک ایده عالی نیست.

اما مشکل بزرگتر این است که هنگامی که شما یک نفر را به ایمیل خود دسترسی داشته باشید، در حال حاضر "کد باز کردن" را به درب ورودی ایمیل شما. و از آنجاییکه آدرس ایمیل ما کلید اصلی کل زندگی دیجیتال ما است، شما اکنون کد باز کردن قفل را در دست یک شرکت شخص ثالث قرار داده اید که به احتمال زیاد در برخی موارد هک می شود و به هکرها دسترسی به ایمیل مانند آن است که یک نفر را راز بزنید: بیشتر افراد به شما میگویند، کمتر احتمال دارد که یک راز باقی بماند، زیرا کسی نمیتواند دهان خود را ببندد.

مرتبط: دسترسی به برنامهها را ندهید به ایمیل شما (حتی برای صرفه جویی در هزینه)

این فقط گوگل نیست، هر نوع سرویس با API است

این داستان در مورد گوگل فریاد می زند، اما واقعیت این است که این سومین نسخه، سرویس های حزبی از هر یک از ارائه دهندگان ایمیل های بزرگ مثل یاهو، چشم انداز، AOL و دیگران استفاده می کنند زیرا آنها به سادگی از یک API برای دسترسی به حساب ایمیل خود استفاده می کنند. اما گوگل گوگل می گوید، به همین دلیل است که همه چیز در مورد نگرانی ها در مورد آن، به رغم این واقعیت است که این خیلی بزرگتر از گوگل است – این فقط چگونگی کار بر روی اینترنت است.

وب مدرن بر روی خدماتی است که می توانند ساخته شوند برای اتصال به یکدیگر، به دلیل راه برگشت، هر زمان یک سرویس محبوب در یک سیلو بود که نمی توانست توسط سایر برنامه ها و سرویس ها قابل دسترسی باشد، همه فریاد زدند و گفتند که این شرکت ضد کنجکاو بود و از "استانداردهای باز" پشتیبانی نمی کرد " در نهایت، شرکت ها هوشمندانه شروع به درک استانداردهای باز و قابلیت همکاری (به طور جدی، حتی مایکروسافت) انجام دادند، و همه چیز برای API داشتن، حتی اگر واقعا به آن نیاز نداشت. سرویس های وب توانستند بر یکدیگر متصل شوند و موزیلا واقعا جدید شگفت انگیز ایجاد کنند که ما امروزه آن را به عهده می گیریم.

اما به محض اینکه دسترسی به پلت فرم خود را به شرکت های ثالث باز کنید … آنها اکنون به پلت فرم شما دسترسی دارند. و البته، البته، مشکلات امنیتی و حریم خصوصی شروع می شود و شرکت ها هم اکنون مجبور به محدود کردن و کنترل چگونگی کار این همه چیز هستند.

تمام این نینگی فقط بخشی از چرخه طبیعی رشد اینترنت است، که در آن شگفت انگیز است چیزهای جدید ایجاد می شوند و سپس مورد آزار و اذیت قرار می گیرند و سپس کنترل می شوند و سپس چیزهای جدیدی به وجود می آیند.

چگونگی بررسی دسترسی به ایمیل شما (و دسترسی به دسترسی)

همانطور که قبلا ذکر شد، ما کاملا فکر می کنم احمقانه است که هر چیزی را به حساب ایمیل خود اضافه کنید. اما اگر شما مطمئن نیستید که قبل از هر چیزی دسترسی داشته باشید چه؟ یا شاید شما می دانید که انجام داده اید و در حال حاضر متوجه خواهید شد که این یک اشتباه بود.

خوشبختانه دسترسی آسان به ایمیل شما بسیار آسان است. اگر از Gmail، Outlook.com یا یاهو استفاده می کنید ایمیل، فقط روی لینک کلیک کنید تا به پانل بروید و برنامه های شخص ثالث را که اعتماد نکنید حذف کنید و آنها را حذف کنید.

مرتبط شده: حساب های آنلاین خود را با حذف برنامه دسترسی به شخص ثالث

اگر از یک حساب کاربری دیگر استفاده می کنید، به صفحه تنظیمات حساب خود بروید و پانل ای را که می گوید چیزی در مورد برنامه ها یا خدماتی که به آن دسترسی داشته اید، نگاه کنید.

اما در پایان از روز، این تصمیم شما است.

اعتبار تصویر: Shutterstock

پاسخ: عنکبوت گرگ

عنکبوتها دقیقا برای غرایز مادرشان نمیتوانند شناخته شوند، اما در میان انواع مختلف عنکبوتها، یکی از آنها واقعا برجسته است. در حالی که بعضی از عنکبوتها کمی مراقبتی بیشتری در حصول اطمینان از محافظت از تخم مرغ های خود دارند که محافظت می کنند و به راحتی از بین می روند و حتی برخی از آنها حتی تا زمانی که از آنها استفاده می کنند، اکثریت عنکبوت تخم مرغ را ترک می کنند. در انتهای شدید مخالف این آرایش، عنکبوت در خانواده Lycosidae یا عنکبوت گرگ است.

در سراسر جهان، عنکبوت گرگ بیشتر به خاطر شیوه زندگی انفرادی و غریبی که در آن به طور فعالانه با سرعت و چابکی شگفت انگیز شکار می شود، مشهور است. جلوگیری از ساخت وب سایت سنتی. با این حال، آنچه که آنها را در میان گونه های عنکبوت منحصر به فرد می کند، این است که چگونه آنها (به معنای واقعی کلمه) آنها را به جوانان متصل می کنند.

عنکبوت مادر گرگ، کیسه های تخم مرغ خود را به زنجیرشان متصل می کنند و نه تنها آنها را برای مدت دوره انکوباسیون حمل می کنند، اما هنگامی که عنکبوت کودک را میچرخاند، آنها را روی بدن مادرش میچرخند و چند هفته طول می کشد. عنکبوت گرگ تنها نوع عنکبوت شناخته شده برای شرکت در این نوع مراقبت از مادران گسترده و تنها گونه هایی است که جوانان خود را برای مدت طولانی حمل می کنند.

تصویر توسط کلینتون و چارلز رابرتسون / ویکیمدیا