برچسب: بد

این یک کپی اینترنتی است: "اگر شما برای چیزی که مشتری نیستید، چیزی را پرداخت نمی کنید، محصولی است که فروخته می شود." و این درست است، اما توضیح نمی دهد که چرا شرکت های اینترنتی به طور مداوم شما را تماشا می کنند. 19659002] بله، شما برای جستجو و شبکه های اجتماعی شرکت هایی مانند گوگل و فیس بوک را پرداخت نمی کنید. افرادی که به آنها پرداخت می کنند – مشتری هایشان – شرکت هایی هستند که تبلیغات را خریداری می کنند. اما این امکان وجود دارد که "محصول" باشد و در عین حال به طور کلی سودمند باشد، و همچنین برای شرکتهایی که پرداخت میکنید، برای نقض حریم خصوصی خود در روشهای وحشیانه امکان پذیر است. وب مدرن دارای مشکلات زیادی است، اما کاربران محصول محصول اصلی نیستند.

بودن محصول جدید نیست

تبلیغات به اینترنت منحصر به فرد نیست. تلویزیون و رادیو برای دهه ها تبلیغاتی داشته است و برای اکثر آن زمان، 100 درصد برای عموم آزاد بود. روزنامه ها، در حالی که آزاد نیستند، به اندازه کافی برای پوشش چاپ و حمل و نقل به اندازه کافی هزینه نمی کنند: تبلیغات جایی است که پول واقعی است (یا حداقل آن بود.)

در تمام این موارد، مخاطبان محصول تقریبا از شروع و تماشاچیان سود می برد: آنها سرگرمی و اطلاعات را به صورت رایگان یا حداقل قیمت بسیار پایین تر از آنچه که در غیر این صورت بود، دریافت کردند. مصرف کنندگان متوجه شدند که آنها یک تجارت را انجام می دادند و آن را ارزشمند می دانستند.

اینترنت همانند است: خدماتی مانند گوگل و فیس بوک به دلیل تبلیغات رایگان هستند. اگر چنین اتفاقی بیفتد، میلیون ها نفر به آنها دسترسی نخواهند داشت.

اکنون مدل تبلیغاتی آنلاین بدون مشکل نیست. تبلیغات هدفمند ارزشمندتر از آنهایی هستند که پوشیده شده اند و انگیزه های بازار به این معنی است که شرکت ها اطلاعات زیادی را در مورد شما جمع آوری می کنند تا کسب درآمد از خدماتشان را بهتر کنند. نتیجه نظارت بر مقیاس بی سابقه است.

اما آیا این بدان معنی است که همه تبلیغات بد است؟ من فکر نمی کنم نظارت مشکل، تبلیغات نیست، و این یک مشکل است که من معتقدم جامعه باید جدی گرفته شود و سعی کند آدرس دهد. اما از بین بردن تبلیغات یک پاسخ عملی نیست.

شرکت هایی که پرداخت می کنید و اطلاعات شما را نیز تحکیم می کنند

شما ممکن است استدلال کنید که من اشتباه کرده ام و می گویم هیچکدام از این اتفاق نمی افتد اگر مصرف کنندگان برای محصولات به طور مستقیم برای خدمات پرداخت کنند در وهله اول درباره آن: بسیاری از شرکت هایی که برای چیزهایی که پرداخت می کنید، همچنین جمع آوری اطلاعات مربوط به شما و استفاده از آن اطلاعات برای پول بیشتر است.

آمازون، به عنوان مثال، به دقت همه چیز را در سایت و با استفاده از این داده ها برای انجام کارهایی که دوست دارید خرید کنید. این درست است، صرف نظر از اینکه آیا شما برای آمازون نخست پرداخت می کنید.

و شما نمی توانید از طریق پیگیری به صورت آفلاین از ثبت رد شوید. به عنوان مثال، هدف، عادت خرید خود را بررسی می کند، و داده های جمع آوری شده می تواند به طور کامل تهاجمی باشد. گاهی اوقات هدف از این کار این است که زنان باردار هستند قبل از اینکه زنان خود می دانند.

Netflix وسواسی عادت های مشاهده خود را نظارت می کند و از آن برای نشان دادن پیشنهادات برای شما و تصمیم گیری در مورد انواع نشان می دهد که باید انجام دهند. آنها حتی ریز عکسها و تریلرهای مختلف را برای نشان دادن بر اساس عادت های تماشای خود نشان می دهند، همه چیز را به شما نشان می دهد که شما را به تماشای آنها ترغیب می کند.

اینها همه شرکتهایی هستند که به طور مرتب پول می گیرید و از همان روش های نظارت استفاده می کنید. به عنوان فیس بوک و گوگل. شما ممکن است محصول آنها نباشید، اما شما همگی در حال تماشا هستید.

توجه شما ارزشمند است

هیچ کدام از اینها این نیست که استدلال کنیم که "شما محصول هستید" بدی است که باید در ذهن داشته باشید. برعکس: من فکر می کنم ضروری است. توجه شما ارزشمند است، به همین دلیل است که شرکت های فن آوری آن را می خواهند، و این چیزی است که باید در نظر داشته باشید.

هر شرکت تکنولوژیکی دستور کار دارد و محصولات خود را طراحی می کند تا به آن دستور کار برسد. شرکت های پشتیبانی شده تبلیغاتی انگیزه ای دارند تا تا حد ممکن توجه شما را جلب کنند. اما گاهی اوقات چیزی که چنین شرکتی را خدمت می کند، بهترین طراحی محصول بهترین محصول را دارد.

درک اینکه چه چیزی یک شرکت فناوری را انگیزه می دهد مفید است، اما مهمتر از آن این است که بدانید دستور کار شما است. هنگامی که شما از فیس بوک پیمایش می کنید، از خودتان بپرسید که از انجام این کار چه می خواهید، و کار کنید که آیا وقت آن است که ارزش داشته باشد. همین امر برای هر سرویسی که شما استفاده می کنید یا رسانه ای که مصرف می کنید، پرداخت می شود.

اعتبار عکس: BrAt82 / Shutterstock.com، هادیان / Shutterstock.com

اگر شما خدمات ضعیف در یک رستوران یا احساس عکاسی را که استخدام کرده اید، کاری را که پرداخت کرده اید، انجام ندهید، می توانید بسیار پر جنب و جوش به اینترنت بروید و یک بررسی ترسناک بنویسید. قبل از انجام این کار باید دوبار فکر کنید. اگر مراقب نباشید، یک بازبینی بد می تواند به شما شکایت کند.

Disclaimer : ما وکیل نیستیم. ما در این مقاله از مواردی که در پرونده عمومی استفاده می کنیم، توصیه می کنیم. این در درجه اول بر نظام حقوقی ایالات متحده متمرکز است، اگرچه موارد مشابه در کشورهای غربی وجود دارد. اگر شما برای هر چیزی که به صورت آنلاین نوشته اید شکایت کنید، با یک وکیل تماس بگیرید و مشاوره حقوقی حرفه ای را بلافاصله دریافت کنید.

افراد برای بررسی های بد محکوم شده اند

واقعیت این است که هر کسی می تواند هر کاری را برای هر کاری . پرونده های فریبولوز یک چیز واقعی هستند. PETA هفت ساله را از طرف یک میمون به عکاس دعوت کرده است. این به این معنی است که اگر یک شرکت را به اندازه کافی آزار دهید، می توانید وکیل شوید و تاریخ دادگاه دریافت کنید. شما ممکن است برنده شوید، اما هنوز هم می تواند هزینه های زیادی را صرف زمان و هزینه کند.

به طور خاص، افراد برای گذشته از بررسی های بد محکوم شده اند. در بعضی موارد – و ما برخی از نمونه ها را کشف می کنیم – این شرکت برنده شده است. در دیگران، مانند این مورد که یک مرد ادمونتون یک بررسی یک ستاره را برای یک شرکت فناوری که او را به او ندانست، ترک کرد، هیچگاه از تهدید آنها پیروی نمی کرد. در عین حال بیشتر، مانند این که در آن یک دانشجو بازنویسی منفی از یک شرکت حقوقی را که در لباس خوابش در خواب بود، ترک کرد، فردی که مورد تجدید نظر قرار گرفته بود، برنده شده بود و این شرکت مجبور بود هزینه های قانونی خود را – 27،000 دلار در این مثال.

بزرگ برداشتن این است که هرچه نتیجه ای به دست می آید، شرکت ها برای اتهامات بد بررسی شده اند. حتی اگر پرونده به قاضی برسد، هنوز نمی توانست چند ماه سرگرم کننده برای مردم درگیر باشد، در حالی که همه چیز ادامه داشت. و مگر اینکه شما برنده شوید و برای هزینه های حقوقی بازپرداخت کنید، هنوز پولی را که به وکیل خود پرداخت می کنید، ندارید.

نظرات توسط اصلاحیه اول محافظت می شوند … به یک نقطه

در ایالات متحده، بررسی توسط اولین اصلاحیه که شامل آزادی بیان می شود. برای حمایت از این، کنگره قانون سال 2016 را به تصویب رساند که قانون "نظارت بر بازرسان مصرف کننده" را تصویب کرد که باعث شد شرکت ها شرایط قرارداد خود را اضافه کنند که مشتریان را از ارسال نظرات منفی ممنوع کرده و یا آنها را جریمه کرده است. این شرایط در آن زمان به طور فزاینده ای تبدیل شد.

تا زمانی که آنچه شما می گویید، حقیقتا درست یا نظر است، این قانون باید از آنچه شما می نویسید محافظت کند. با این حال، با بررسی منفی، بسیار آسان است به عبور از قلمرو طلبیده. بنیاد مرزهای الکترونیکی خلاصه ای عالی در مورد قوانین دیوانه واریا دارد. این به معنای وبلاگ نویسان است، اما به هر کسی که مطالب را مانند نظرسنجی ها می نویسد، به صورت آنلاین ارسال می شود.

به طور خلاصه، اگر شما "بیانیه ای از واقعیت" را منتشر کنید که "می تواند به شهرت شاکی آسیب برساند" (یعنی شرکت در این مورد)، سپس شما مرتکب قصاص می شوید.

این مثال را در نظر بگیرید که یک زن، امیلی فانیلی، یک بررسی یپینگ از کفن را در اختیار مت گاردینر گذاشت و گفت:

"این مرد مالک مالک، کلاهبرداری نیست او شما را از انجام کار با این شرکت پشیمان خواهد شد من قصد دارم به دادگاه او یک مشتری کلاهبرداری لطفا مراقب باشید که او طبقه خود را از بین ببرد او هیچ چیز توسط دروغگو مشتریان را لکه دار می کند و همه چیز را به شما وعده می دهد اگر شما می خواهید S پس با او بروید اگر دوست دارید کار خوب دیگری پیدا کنید، او یک اسکای لیار بول – ER است

گاردینر (کفپوش کف) فینلی را تحت بررسی او مورد قضاوت قرار داد و قاضی به نفع گاردنر حکم داد و 1000 دلاری را به او داد. قاضی گفت: "شرایطی مانند" کلاهبرداری "،" هنرمند "و" خراب کردن "به معنای اقدامات در حال نزدیک شدن به تخلفات جنایی است تا کسی که به شرایط قرارداد نپردازد". به عبارت دیگر، چون فانلی گاردینر یک جنایتکار بود، او مرتکب تقصیر شد.

در مورد دیگری، اندرو و نلی مولداویان به مطبوعات رفتند و عکاس عروسی خود، آندره پولیتو را به اتهام نگه داشتن عکس های گروگان به مبلغ 150 دلار که ادعا می کردند در قرارداد نبود، متهم کرد. . مقالاتی مانند این در روزنامه "دیلی میل" به زودی ظاهر شد.

واشنگتن پست گزارش کرد که "هواداران مولویان به صفحات بازبینی عکاس آندریا پولیتو، به نام او یک هنرمند کلاهبرداری یا بدتر از آن" فرود آمده اند. " چیزهایی که خیلی بد بود که پلیوتی مجبور شد استودیوی خود را ببندد، بنابراین وی از مولداویان شکایت کرد. هیئت منصفه متوجه شد که مولویان در اشتباه بودند و به این ترتیب آنها مرتکب خفیفی مخرب شدند. آنها بیش از 10000 دلار پولیتو را به خسارت اختصاص دادند.

همانطور که می بینید، خط بین افکار و تقصیر می تواند بسیار نازک باشد. من می دانم که من قطعا از کلمات مانند "کلاهبرداری" برای توصیف خدمات استفاده می کنم که از آن خوشحال نیستم. خسارات، به ویژه اگر شما موفق به از بین بردن کسب و کار کسی است، همچنین می تواند بزرگ باشد.

The Takeaways

نقطه این مقاله این است که شما را از نوشتن صادقانه، بررسی منفی آنلاین نیست. هزاران نفر از بررسی های منفی که هر روز منتشر می شوند وجود دارد و تنها تعداد بسیار کمی از آنها به وکلا درگیر می شوند. اینها بزرگ هستند:

• فقط چیزهایی را که کاملا درست است، ارسال کنید.
• مطمئن شوید که نظر خود را بیان می کنید، مانند چیزهایی مانند "من X را دوست ندارم" به جای اینکه اظهاراتی را که می تواند به عنوان حقایق تفسیر شود، بیان می کنند مانند "X sucks"
• از اتهام شرکت هایی که در حال بررسی رفتارهای جنایی مانند سرقت از تو، سرقت از تو و غیره هستند اجتناب کنید.
• در حالی که شما عصبانی نیستید، بررسی نکنید. چند روز صبر کنید و ببینید که چگونه احساس می کنید. اگر هنوز احساس نیاز به نوشتن یک بازبینی منفی دارید، آن را با دقت و عمدی انجام دهید.
• اگر شما دعوی یا تهدید قانونی می کنید، بلافاصله با یک وکیل تماس بگیرید. چند صد دلار مشاوره حقوقی در حال حاضر می تواند شما را صدها هزار دلار در آینده را نجات دهد.

و به طور جدی، ما در مورد صحبت کردن با یک وکیل شوخی نیست.

عکس از کلر اندرسون در Unsplash.