برچسب: آیا

همه ما می دانیم که در زمینه امنیت همه چیز به مدل تهدید بستگی دارد، که اساسا بدان معنی است که شما باید تعریف کنید چه کسی یا چه چیزی از شما محافظت می کند. اما چه کسی باید این تصمیم را بگیرد و بر اساس کدام هدف؟ از آنجا که شما نمی توانید 19459003 همه چیز را از همه چیز را محافظت کنید، باید تهدیدات بیشتر را انتخاب کنید و روی آن ها تمرکز کنید. اما من فکر می کنم که بدون تصمیم گیری های ذهنی، احتمال احتمال تهدید را ندارم، و نمی دانم آیا روش یا مجموعه ای از بهترین شیوه هایی وجود دارد که می توانند کمک کنند.

من از این سوال می پرسم چون متوجه شدم که من نمی تواند تصمیم بگیرد از چه چیزی محافظت کند. آسان است می گویند "پیوست ها را از فرستندگان مشکوک باز نکنید"، اما تصمیم می گیرد چه کسی مشکوک است و دقیقا چطور؟ این می تواند به عنوان "کسی که در لیست تماس شما نیست" تعریف شود و یا "هر کسی تا زمانی که از [insert your favorite rogue country here] نیست" باشد، اما این به نظر من بسیار منسجم است. اگر من به مرورگر من اعتماد نکنم، ممکن است آن را در داخل VM استفاده کنم، اگر به VM اعتماد نکنم، ممکن است از یک دستگاه air-gapped استفاده کنم، اگر به ماشین اعتماد نکنم … خوب، هرگز به پایان می رسد، بنابراین، دوباره، چه کسی تصمیم می گیرد چه باید بپردازم و بر چه اساس؟ یا به عنوان مثال، چگونه می توانم بدانم اگر حتی از دولت نیز محافظت کنم، اگر احتمالا هدفم باشد؟ این ممکن است مانند یک خط نازک بین یک مدل تهدید و پارانویا وجود داشته باشد اما حداقل پارانوی واقعی میتواند تشخیص دهد. دکتر برخی از علائم را در یک کتاب رسمی بررسی می کند و تصمیمات را بر اساس آن (یا حداقل باید) تعیین کند. به طور مشابه، اگر یک روش عینی برای تعریف مدل های تهدید وجود داشته باشد، پزشک کتاب خود را باز می کند و مانند آن خواهد بود: "بله، چین به طور رسمی به عنوان کشور سرکش به عنوان infosec در نظر گرفته، بنابراین در این مورد شما باید قطعا ایمیل را رد کنید از آنجا "و یا" نه، در وضعیت شما فقط باید نرم افزار را در بازپرداخت رسمی توزیع خود اعتماد کنید؛ اگر به آن اعتماد نکنید، ممکن است پارانوئید باشید و ممکن است این قرص ها را مصرف کنید. "