دسته: Privacy

/>

چند سال پیش ، حریم خصوصی اخبار آنلاین در مورد نوع جدیدی از نظارت ، که در محل کار اتفاق می افتد نوشت. در آن زمان هدف این سیستم ها توجه به کارگران بود و آنها اغلب برای شناسایی مشکلات طراحی می شدند. اما دو سال زمان طولانی در دنیای دیجیتال امروز است و همه چیز به طور قابل توجهی پیش رفته است. به عنوان مثال ، در سال 2017 هوش مصنوعی (AI) قبلاً برای نظارت بر محیط کار اعمال شده بود ، اما تا حد زیادی برای کمک به تجزیه و تحلیل الگوهای کار ، و پرچم گذاری ناهنجاری ها بود. هوش مصنوعی امروز قادر تر و مداخله گرتر است. دیگر رضایت ندارد که به صورت استعاری بنشینیم و فقط تماشا کنیم که کارگران مشاغل خود را طی کنند. اکنون شروع به کنترل آنها می کند. گزارشی از داده و جامعه این موضوع را "مدیریت الگوریتمی" توصیف می کند:

[Its] ظهور در محل کار با عزیمت از ساختارهای مدیریتی قبلی که بیشتر بر روی ناظران انسانی به کارگران متکی هستند ، مشخص می شود. مدیریت الگوریتمی مقیاس گذاری کارها را به عنوان مثال با هماهنگی فعالیت های کارگرهای بزرگ و تفکیک شده یا استفاده از داده ها برای بهینه سازی نتایج مطلوب مانند هزینه های پایین تر کار امکان پذیر می کند.

در این گزارش پنج عنصر اصلی مدیریت الگوریتمی انتخاب شده است: "داده های پرکار جمع آوری و نظارت کارگران از طریق فناوری "؛ پاسخگویی در زمان واقعی؛ تصمیم گیری خودکار یا نیمه خودکار؛ ارزیابی عملکرد انجام شده توسط سیستم های AI بر اساس معیارهای نسبتاً ساده؛ و استفاده از "gudges" و مجازات برای تأثیرگذاری بر رفتار کارگران.

گزارش داده و جامعه اشاره می کند که بسیاری از این ویژگی ها برای اولین بار در شرکت هایی که به عنوان بخشی از اقتصاد "گیگ" فعالیت می کنند – به عنوان مثال ، Uber. استفاده از نیروی کار در حال تغییر و توزیع ، به هیچ وجه نیاز به این نوع "نظارت مستمر و نرم" دارد. با این حال ، نکته قابل توجه این است که صنایع سنتی نیز چگونه از این رویکرد استقبال می کنند ، حتی اگر آن را کاملاً لازم نباشد.

این توسط مقاله طولانی در The Verge نشان داده شده است ، که واقعیت مدیریت الگوریتمی را برای افرادی که باید کار کنند نشان می دهد. در زیر آن. داستان ها شامل خانه داران هتل هستند که به وسیله نرم افزار به آنها دستور داده اند که اتاق ها را به روش هایی که خواستار و تخلیه آنها هستند تمیز کنند ، اما در عین حال هر چند فایده ای را برای بازدید کنندگان هتل ایجاد می کنند. با کمال تعجب ، ویژگی های آمازون که وسواس کارآیی دارند. این فقط فرسودگی نیست که مدیریت الگوریتمی بی امان می تواند منجر به آن شود ، بلکه به میزان بالایی از صدمات کارگران نیز منجر می شود. شاید ساده ترین کار برای نظارت و مدیریت الگوریتمی نوشتن کد باشد. هر ضربه ای را می توان ضبط کرد ، هر مکثی ذکر شد ، و از وب کم رایانه می توان برای نظارت تصویری از برنامه نویس هنگام کار خود استفاده کرد. این تجربه مارک رونی ، مهندس نرم افزار در داکا ، بنگلادش ، با استفاده از "ابزار اندازه گیری بهره وری" WorkSmart است ، همانطور که در مقاله "Verge" شرح داده شده است:

این نرم افزار کلیدهای کلید ، کلیک ماوس و برنامه های کاربردی وی را ردیابی کرد. همه برای ارزیابی بهره وری او. او همچنین موظف بود دسترسی به این برنامه را به وب کم خود بدهد. هر 10 دقیقه ، برنامه به طور تصادفی سه عکس می گرفت تا از حضور او در میز کار اطمینان یابد. اگر رونی در آنجا نبود که WorkSmart عکاسی کند ، یا اگر این کار را تعیین کرد که کار وی در زیر آستانه مشخصی از بهره‌وری قرار گرفته است ، برای آن بازه 10 دقیقه‌ای پول دریافت نخواهید کرد. شخص دیگری که با رونی شروع به کار کرد ، از دسترسی به وب کم نرم افزار امتناع کرد و شغل خود را از دست داد.

تجربه آنجلا ، که در یک مرکز تماس با بیمه کار می کرد ، به آنچه که احتمالاً با یک مدیریت الگوریتمی تبدیل به یک مسئله جدی می شود ، اشاره می کند. مشاغلی که به مهارتهای بین فردی احتیاج دارند کیفیت اصلی در این زمینه "همدلی" است ، بنابراین نظارت در محیط کار به طور طبیعی در تلاش است تا این امر را اندازه گیری کند و کارگران را تحت فشار قرار دهد تا بیشتر از این نشان دهند. اما یک مشکل بزرگ در اینجا وجود دارد:

این عادت مرسوم است که مهارت های بین فردی مانند همدلی یکی از نقش هایی خواهد بود که انسان پس از به دست آوردن روبات ها ، به انسان ها واگذار می شود ، و این اغلب به عنوان یک آینده خوش بینانه رفتار می شود. اما مراکز تماس نشان می دهند که چگونه می توان آن را به راحتی تاریک کرد: اتوماسیون افزایش همدلی مورد نیاز کارگران و سیستم های خودکار که برای ایجاد همدلی بیشتر از آنها یا حداقل تقریب قابل خواندن با ماشین از آن استفاده می شود. آنجلا ، کارگری که با [the call center evaluation software] Voci مشغول است ، نگران این است که از آنجا که از AI برای خنثی کردن تأثیرات شرایط کار استفاده می شود ، کار او همچنان به صورت ناخوشایند تر می شود.

این تجربه برخی از مسائل مهم دیگر را با استفاده از سیستم های خودکار برای مدیریت قرار می دهد. مردم. به عنوان مثال ، در افراطی ساده لوحانه به نظر می رسد كه فکر می کنیم چیزی به اندازه "همدلی" پیچیده و گنگ است که نمی تواند تنها توسط مجموعه الگوریتمها شناسایی شود ، بلکه با توجه به نوعی درجه بندی به منظور درخواست تغییر در رفتار کارگر. این در مورد بسیاری از جنبه های دیگر کار صادق است. به سادگی نمی توان مهارت های یک مدیر خوب انسانی را به خطوط کد هوش مصنوعی تقسیم کرد ، مهم نیست که چه تعداد یا چه اندازه خوب نوشته شده باشد – حداقل ، هنوز هم نیست.

علاوه بر این ، تلاش برای انجام این کار چالش های معمول را با خود به همراه می آورد. با سیستم های هوش مصنوعی به عنوان مثال ، فرضیات اصلی برنامه ها ممکن است حاوی تعصبات پنهان باشد. و حتی اگر این حداقل ها باشد ، مدیران الگوریتمی همچنان جعبه های سیاه برای کارگران هستند ، که هرگز به آنها گفته نمی شود که چرا تصمیم گیری در مورد آنها گرفته می شود یا به هر فرصتی برای تجدید نظر در مورد آن داده می شود. در واقع ، انتقال از مدیریت سنتی و مبتنی بر رایانه ، روشی از عینیت را فراهم می کند که احتمالاً تصمیم گیری را برای کارگران دشوارتر می کند ، زیرا به نظر می رسد آنها متلاشی و منطقی هستند.

نکته اصلی این است که این به طور فزاینده ای بی حس می شود. و نهایتا روش ضد تولید در مدیریت مردم فقط به دلیل نظارت مستمر و دقیق در محل کار امکان پذیر است. یکی از راه های متوقف کردن این فقدان بشریت ، مبارزه با از بین رفتن حریم خصوصی است که آن را زیرپا می گذارد.

تصویر برجسته توسط اسکات لوئیس.