دسته: دسته‌بندی نشده

در ژانویه ، Privacy News Online در مورد قانون مهم جدید حریم خصوصی چین ، قانون حمایت از اطلاعات شخصی ، نوشت. این پست بر روی محدودیت های فراقانونی قانون و تأثیرات احتمالی آن بر شرکت های غیرچینی متمرکز بود و به اولین پیش نویس قانون اشاره داشت. نسخه دوم به تازگی منتشر شده است و مقاله ای در سایت پروتکل با نگاهی به چگونگی تأثیر قانون جدید بر شهروندان چینی ، نگاهی انداخته است. کسانی که در غرب به افسانه های سیستم های نظارت بر سرکوب دولت چین عادت داشتند ، ممکن است با خواندن دیدگاه زیر ، نقل شده در مقاله ، متعجب شوند:

"این قانون خوبی است" ، جرمی داوم ، یکی از اعضای ارشد دانشکده حقوق یل ، پل تسای مرکز چین ، به پروتکل گفت. "ما فکر می کنیم که چین بیش از حد به حفظ حریم خصوصی فکر نمی کند ، و این اشتباه است … انتظارات در مورد حریم خصوصی در چین افزایش می یابد ، و دولت با تصویب یک مقام سطح بالا برای تلاش و اطمینان از برخی از حمایت ها به آن پاسخ می دهد. "

عنوان تجزیه و تحلیل پروتکل" چین می تواند به زودی قوانین حریم خصوصی قوی تری نسبت به ایالات متحده داشته باشد ". از برخی جنبه ها ، قانون پیشنهادی محافظت از اطلاعات شخصی ، که احتمالاً تا پایان سال تصویب می شود ، حتی از مقررات عمومی حفاظت از داده های اتحادیه اروپا (GDPR) نیز پیشی می گیرد که اغلب به عنوان معیار در این زمینه تلقی می شود. یک مثال خوب در مورد اینکه پیش نویس دوم باعث افزایش محافظت از حریم خصوصی کاربران شده است ، ماده 57 جدید است که در ترجمه توسط مرکز سیاست سایبری استنفورد DigiChina به شرح زیر آمده است:

متصدیان اطلاعات شخصی که خدمات پایه ای بستر اینترنت را ارائه می دهند ، تعداد زیادی از کاربران و مدلهای تجاری پیچیده آنها باید تعهدات زیر را انجام دهند:

1. یک نهاد مستقل متشکل از اعضای خارجی برای نظارت بر فعالیتهای مدیریت اطلاعات شخصی تشکیل دهید.

2. توقف ارائه خدمات به محصولات یا ارائه دهندگان خدمات در بسترهایی که به طور جدی قوانین یا مقررات اداری را در مدیریت اطلاعات شخصی نقض می کنند ؛

3. گزارشات مربوط به مسئولیت اجتماعی به طور منظم از اطلاعات شخصی را منتشر کنید و نظارت جامعه را بپذیرید. "

همانطور که در مقاله پروتکل اشاره شده است ، این کاملاً شبیه کمیته حریم خصوصی مستقل است که فیس بوک به عنوان بخشی از 5 میلیارد دلار توافق نامه خود با FTC باید ایجاد کند ، در ژوئیه 2019 توافق شد. در آنجا ، فیس بوک موافقت کرد که یک کمیته حریم خصوصی مستقل از هیئت مدیره فیس بوک ایجاد کند ، و کنترل کامل توسط مارک زاکربرگ را در مورد تصمیمات موثر بر حریم خصوصی کاربر از بین برد. اعضای کمیته حریم خصوصی باید مستقل باشند و توسط کمیته معرفی مستقل منصوب می شوند. قانون جدید محافظت از اطلاعات شخصی چین به ویژه اطمینان حاصل می کند که استفاده روزافزون از الگوریتم ها بر حریم خصوصی افراد تأثیر منفی نمی گذارد. در ماده 25 آمده است:

کسانی که فروش تجاری یا تحویل اطلاعات را از طریق روش های تصمیم گیری خودکار انجام می دهند ، باید به طور همزمان گزینه ای را برای مشخص نکردن خصوصیات فرد فراهم کنند یا روش رد خود را به فرد ارائه دهند.

هنگامی که استفاده از تصمیم گیری خودکار باعث ایجاد تصمیماتی می شود که تأثیر عمده ای در حقوق و منافع فرد دارد ، آنها حق دارند برای توضیح موضوع به گردانندگان اطلاعات شخصی احتیاج داشته باشند و آنها حق دارند از این اطلاعات شخصی خودداری کنند متصدیان تصمیم گیری صرفاً از طریق روشهای تصمیم گیری خودکار تصمیم گیری می کنند.

این نزدیک به ماده 22 GDPR اتحادیه اروپا است که می گوید: "موضوع داده مجاز به تصمیم گیری صرفاً بر اساس پردازش خودکار از جمله مشخصات ، نخواهد بود. که منجر به اثرات حقوقی وی می شود یا به طور مشابه او را تحت تأثیر قرار می دهد. " اما از یک نظر ، پیش نویس قانون چین فراتر از GDPR با درج بند زیر است:

هنگامی که شخص حقیقی فوت می کند ، حقوق افراد در مورد فعالیت های مربوط به اداره اطلاعات شخصی مطابق مفاد این فصل توسط [از خویشاوندان بعدی.]

اگرچه مرگ به طور طبیعی موضوعی است که بسیاری تمایلی به بحث و گفتگو ندارند و یا حتی درباره آن فکر نمی کنند ، اما آنچه برای اطلاعات شخصی افراد پس از مرگ اتفاق می افتد ، به یک موضوع فوری تبدیل شده است. در ایالات متحده ، قانون امانت داری به دارایی های دیجیتال ، دسترسی به حساب های آنلاین شخص را هنگام مرگ مالک کنترل می کند. این قانون اساساً قدرت سنتی امانت داری را برای مدیریت دارایی های مشهود شامل دارایی های دیجیتالی گسترش می دهد. به یک امانتدار اجازه دسترسی به ایمیل ، متن و حسابهای رسانه های اجتماعی را نمی دهد مگر اینکه کاربر اصلی در یک وصیت نامه یا موارد دیگر به این امر رضایت دهد. همچنین به افراد اجازه می دهد تا از ابزارهای آنلاین ارائه شده توسط سرویس های دیجیتال برای تعیین نحوه رسیدگی به دارایی های دیجیتالی خود پس از مرگ استفاده کنند. در اتحادیه اروپا ، نه قانون اولیه و نه ثانویه (مانند GDPR) حفاظت از داده های پس از مرگ را پیش بینی نکرده اند. بنابراین شرکت هایی که اطلاعات شخصی کاربران متوفی را در اختیار دارند ، راه حل های موقت برای آنچه برای این داده ها اتفاق می افتد ارائه کرده اند ، و به عنوان مثال چه کسی – بستگان – می توانند به آن دسترسی پیدا کنند.

فقدان چهارچوب قانونی مشخص در سراسر جهان برخی را واداشت تا خواستار رسمیت حریم خصوصی پس از مرگ و حق افراد برای کنترل اطلاعات شخصی خود پس از مرگ شوند. با این حال ، همانطور که محقق ادینا هاربینجا در بررسی حریم خصوصی پس از مرگ 2017 در سال 2017 یادداشت کرد ، این کار باید به گونه ای انجام شود که حفظ حریم خصوصی و منافع آزادی بیان دیگران باشد. از آنجا که تعداد بیشتری از افراد در حال حاضر از اینترنت می میرند ، این مسئله به موضوعی تبدیل می شود که قانون گذاران در سراسر جهان باید به آن بپردازند. جالب است که به نظر می رسد چین اولین کسی باشد که این کار را انجام می دهد – نشانه این است که دیگر فقط به دنبال حریم خصوصی نیست ، بلکه گاهی پیش قدم می شود.

تصویر برجسته پیتر گریفین.

تا به امروز ، مدیران حساب های استراتژیک (AE) تنها دو ابزار نسبتاً صریح داشته اند که می توانند با استفاده از آنها جستجو در مناطق خود را دنبال کنند: حجم کم و غیر دقیق ، و جستجوی سرد است ، که حتی کمتر بهره وری است. هر دو رویکرد فروشندگان را به بن بست های زیادی سوق می دهد. آنها دراز می کنند و هیچ چیز آنجا نیست. وقتی فرد درست است ، غالباً زمان اشتباه است. این ابزارها به عنوان روشهایی برای کمک به AE ها در اولویت قرار دادن پوشش خود در حساب ، همچنان ادامه ندارند. در نتیجه ، جستجوی آنها بسیار ناکارآمد است. و در پایان ، AE های استراتژیک تمایل دارند که زمان زیادی را به تعداد کمی از حسابهای خود و زمان کمتری را به دیگران اختصاص دهند.

به همین ترتیب ، این برای مدیران فروش نیز مشکل ساز می شود. حتی عملکرد ثابت سهمیه بندی با ابزارهای ناکارآمد درآمد کمتری از حد ممکن از این مناطق بدست می آورد. برای به حداکثر رساندن جذب درآمد از این مناطق ، مدیران فروش به روشی بهتر برای دیدن فرصتهای واقعی در یک سرزمین نیاز دارند. و سپس آنها باید به AE خود القا کنند تا از این آینده نگری استفاده کنند.

در یک وبینار اخیر ، جان استینرت ، مدیر CMO در TechTarget ، با نانسی ناردین ، ​​بنیانگذار ابزارهای هوشمند فروش ، ملاقات کرد تا در مورد چالش های فروشندگان استراتژیک و آنها صحبت کند. مدیران در اینجا سه ​​چالش بهره وری ذکر شده است ، همراه با چگونگی استفاده از داده های قصد خرید توسط مدیران و فروشندگان استراتژیک برای حل آنها.

# 1 – بینش محدود در مورد فعالیت حساب تقاضا محور

برای اطمینان از تعهدات خود ، AEs معمولاً بیش از حد به حساب ها و معاملات آنها نزدیک است که امضا کنند. این رفتار طبیعی می تواند منجر به کاهش چشمگیر پوشش در نقاط دیگر قلمرو آنها شود. در نتیجه ، در همان بازه زمانی ، آنها می توانند فرصت های دیگری را بدست آورند.

بنابراین ، برای بهبود بازده کل فروش استراتژیک ، مدیران فروش باید به دنبال معرفی ابزارها و رویکردهایی باشند که به تعادل و هدایت موثرتر پوشش کمک می کند. داده های هدف در اینجا با افزایش قابلیت مشاهده به حساب ها و همچنین ارائه راهنمایی های خاص در مورد اقدامات بعدی ارائه می شود.

# 2 – انتخاب نقاط ورود صحیح

با محصولات متعدد برای فروش ، هنگام جستجو ، یک نماینده استراتژیک باید تصمیم بگیرد که چه زمانی هدایت شود با چی و به کی اگر آنها اشتباهی انتخاب کنند ، ممکن است دست به دامان گسترده شوند – و حتی فرصت را از دست بدهند.

داده های قصد حدس را برطرف می کند. با داده های قصد واقعی در سطح تماس ، فروشندگان دقیقاً می دانند که هر فرد احتمالی روی چه راه حلی متمرکز است و چه کسی در تیم خرید است. AE ها با این بینش در مورد چگونگی یک حساب در تلاشند تا چالش های تجاری خود را برطرف کنند ، می توانند از شروع نادرست جلوگیری کرده و حتی کشف اساسی پرهزینه را کنار بگذارند. روند تعامل اولیه بیشتر درمورد تأیید و تعمیق است.

شماره 3 – پتانسیل و برنامه ها در مقابل واقعیت در صحنه

در برنامه ریزی ها ، مدیران فروش به طور واضح امیدوارند AE ها تمام حساب های اختصاص یافته خود را پوشش دهند. این امر خصوصاً در مورد تکالیف استراتژیک بیشتر صدق می کند زیرا هر حساب دارای پتانسیل بسیار زیادی است. اما وقتی برنامه ها به واقعیت تبدیل می شوند ، ماهیت و سهمیه انسان را در دست می گیرند. الگوهای پوشش بر اساس موفقیت هر یک از نمایندگان تکامل می یابد. و از آنجا که فرصت های واقعی فساد پذیر هستند – در مدت زمان کوتاهی آغاز و پایان می یابند – به راحتی از دست می روند. البته هر فرصتی داده شده فقط در صورت مشاهده ، تأیید و ورود به سیستم قابل مدیریت است. بنابراین ، با نقش آفرینی در سه ماهه و بازنشستگی سهمیه ، فاصله بین پتانسیل کامل یک قلمرو و درآمد جذب شده در این دوره همچنان در حال افزایش است. فرصت ها از دست می رود ، خطوط لوله سالم تر از حد ممکن نیستند و درآمد روی میز باقی مانده است.

داده های هدف با کیفیت می توانند این معادله را به میزان قابل توجهی تغییر دهند. با فروش بینشی که با مربیگری مناسب فراهم می کند ، مدیران فروش می توانند رفتار پوشش دهندگان خود را با فرصت های واقعی و پتانسیل کل قلمرو هماهنگ کنند. داده های هدف ، دید محیطی بهتری را برای فعالیت تقاضای واقعی در سرزمین هایشان تکرار می کند. با درک آنچه در داده های قصد وجود دارد ، مدیران فروش بهتر می توانند با AEs در یک مدل پوشش چابک تر کار کنند – مدلی که با شکل گرفتن تقاضای بیشتری را به خود اختصاص می دهد.

متخصص در زمینه نیازهای فروش و بازاریابی فروشندگان فناوری سازمانی ، داده های منحصر به فرد TechTarget جزئیات مهم را در سطح چشم انداز انتخاب فراهم می کند. برای فروشندگان استراتژیک شما ، تیم های خرید را مشخص می کند که باید با شروع سفرهای خریداران درگیر شوند. مانند یک صفحه رادار بسیار حساس با مشاهده تمام حساب های موجود در یک منطقه استراتژیک ، پلت فرم Priority Engine shows ما نشان می دهد که با چه کسی باید ارتباط برقرار کند و دقیقاً به چه چیزی اهمیت می دهد. هم برای فروشندگان استراتژیک و هم برای مدیریت آنها ، زمینه را برای بهبود چشمگیر در سلامت خط لوله و عملکرد کلی در مناطق مهم فراهم می کند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اینکه چطور قصد انتخاب در سطح چشم انداز می تواند بهره وری فروش استراتژیک را بهبود بخشد کتاب الکترونیکی کامل یا با نماینده حساب TechTarget صحبت کنید.

b2b داده های قصد خرید ، بهینه سازی فروش میدانی ، فروش مبتنی بر قصد ، دستیابی به سهمیه ، قابلیت فروش ، اطلاعات فروش ، حساب استراتژیک درآمد ، فروش حساب استراتژیک ، حساب های استراتژیک

برای نظارت بر شبکه به این پشته dockerized آمده است: https://github.com/geerlingguy/internet-monitoring چین 19659003] این اساساً Prometheus با Graphana است (با کمی تنظیم به راحتی می توانید OSS Datadog شما باشید) جایگزینی)

دستورالعمل ها کاملاً واضح است ، آن را بر روی یکی از رزبری های سیمی من (Raspberry Pi 3 Model B) نصب کنید و مانند یک جذابیت عمل می کند. اکنون من دید بیشتری دارم که عیب یابی مسائل شبکه را کمی راحت تر می کند.

مورد استفاده کمی متفاوت اما مرتبط ، نظارت بر اتصال VPN است.

هنگامی که سال گذشته به مسافرت می رفتم ، باید یک اتصال VPN ثابت با خود داشته باشم. شبکه خانگی برای دسترسی به سرویس ها و مانیتورهای مختلف در خانه و عیب یابی جالب نبود.

هنگامی که از راه دور هستید ، تعداد زیادی متغیر اضافی وجود دارد (شبکه هتل ، سیگنال WiFi ، سیگنال تلفن همراه ، اتصال اینترنت در خانه ، دستگاه خاص) مشکلات اتصال) ، بیشتر اوقات هیچ مشکلی وجود نداشت ، اما وقتی با چنین مشکلی روبرو می شوید ، سردرد است ، اگر این داشبورد را روی دستگاهی با تونل دائمی VPN قرار دهید ، راحت تر می توانید قطع کنید و در نگاه اول تعیین کنید که کدام متغیر خراب است .