[ad_1]
حق نشر عکس
Bettmann/Getty Images
گاندی و نوهاش مانو (چپ)
در دسامبر سال ۱۹۳۵ میلادی، مارگارت سنگیر، فعال آمریکایی کنترل زایمان و آموزگار مسایل و امور جنسی و سکس با مهاتما گاندی قهرمان آزادی هندوستان دیدار کرد و گفتگوی جذابی با او داشت.
قرار بود خانم سنگیر با سفر به ۱۸ شهر هندوستان، در مورد کنترل زایمان و آزادی زنان با پزشکان و فعالان اجتماعی صحبت کند.
این گفتوگوی شگفتیانگیز که در اقامتگاه گاندی واقع در ایالت غربی مهاراشترا انجام شد، بخشی از زندگینامه جدید “پدر ملت” هند است که توسط مورخ راماچاندرا گوها نگاشته شده است.
این کتاب متکی به اطلاعاتی از ۶۰ منبع هرگز دیده نشده است که از سراسر جهان گردآوری شدهاند.
اثری با ۱۱۲۹ صفحه که داستان زندگی مشهورترین چهره صلحطلب جهان را از زمان بازگشت از آفریقای جنوبی در سال ۱۹۱۵ تا روز ترور شدنش در سال ۱۹۴۸، بیان میکند.
حق نشر عکس
Getty Images
مارگارت سنگیر، فعال آمریکایی که در زمینه کنترل زاد و ولد در میان زنان فعالیت میکرد
گوشهای از دیدگاه گاندی در مورد حقوق زنان، سکس و تجرد نیز در این کتاب منعکس شده است.
ماهادیو دیسای، منشی آقای گاندی، آن گفتوگو میان یک رهبر و یک فعال اجتماعی را یادداشتبرداری کرد.
“به نظر میرسید هر دو موافق بودند که زنان باید آزاد شوند و هر زنی باید مالک سرنوشت خود باشد.”
اما به زودی اختلاف نظر میان این دو نفر آشکار شد.
خانم سنگیر، کسی که نخستین مرکز تنظیم خانواده در آمریکا را در سال ۱۹۱۶ در شهر نیویورک بنا نهاد، به این باور بود که جلوگیری از باردار شدن، مصونترین راه برای رهایی زنان است.
گاندی مخالف این دیدگاه بود و گفت زنان باید در برابر شوهران خود مقاومت کنند و مردان هم سعی کنند “شهوت حیوانی” خود را کنترل کنند. گاندی به این فعال زنان گفت که سکس فقط باید برای تولید مثل باشد.
اما خانم سنگیر گفت: “زنان نیز همچون مردان عواطف عمیق و عاشقانه دارند و در لحظههایی به اندازه شوهرانشان اشتیاق به همآغوشی پیدا میکنند.”
او از گاندی پرسید: “فکر میکنید ممکن باشد دو نفری که عاشق هم هستند و با همدیگر خوشحالند، سکس را به هر دو سال یک بار تقلیل بدهند و تنها زمانی رابطه جنسی داشته باشند که میخواهند بچهدار شوند؟”
- گودسه چرا گاندی را کشت؟
- آلبوم عکس: مهاتما گاندی
اینجا بود که خانم سنگیر پیشگیری از بارداری را مطرح کرد و گفت به زنان کمک میکند که از بارداری ناخواسته جلوگیری کنند و روی بدن خود کنترل داشته باشند.
گاندی دست از مخالفت نکشید و به سنگیر گفت که هر نوع رابطه جنسی را “شهوت” میداند. او درباره ازدواج خود حرف زد و گفت که رابطه با همسرش کاستوربا، بعد از آنکه با زندگی مملو از لذت جسمی وداع گفت، ماهیتی “روحانی” پیدا کرد.
گاندی در سیزده سالگی ازدواج کرد و در ۳۸ سالگی زمانی که پدر چهار فرزند بود، رابطه با زنان را به طور کامل کنار گذاشت و تجرد را برگزید. او از یک مرشد “جین” به اسم رایچندبهای در هند و نیز لئو تولستوی نویسنده روسی که در سالهای آخر عمر تجرد اختیار کرد، الهام گرفته بود.
جینیسم (Jainism) مذهبی در هند است که بنای آن بر پرهیز از آزار دادن دیگران است و پیروان آن به پاکی نفس از راه امتناع از خواستههای جسمانی عقیده دارند.
گاندی در ۱۳ سالگی با کاستوربا (چپ) ازدواج کرد و وقتی به تجرد روی آورد که ۳۸ ساله شده بود
گاندی در زندگینامه خود نوشته است که چگونه پس از مرگ پدرش، در حال مقاربت جنسی با همسرش احساس گناه کرده است.
در پایان صحبت با سنگیر، گاندی اندکی نرم شده بود.
او گفت: “مردان میتوانند به صورت داوطلبانه خود را عقیم کنند چرا که مرد خوی تجاوزگرانه دارد؛ و یا زوجها میتوانند به جای استفاده از روشهای دیگر برای جلوگیری از بارداری، در خلال مدتی از دوران قاعدگی که امکان لقاح وجود ندارد، مقاربت داشته باشند.”
این نخستین باری نبود که گاندی آشکارا علیه روش مصنوعی برای کنترل زاد و ولد حرف میزد.
در سال ۱۹۳۴، یک زن هندی فعال حقوق زنان از او پرسید آیا میپذیرد که استفاده از قرصهای ضد حاملگی و دیگر روشهای بازدارنده، بهترین گزینه برای دست یافتن زنان به “کنترل خود” در آینده است؟
گاندی در پاسخ گفت: “آیا شما بر این باورید که آزادی بدن از طریق استفاده از داروهای ضدبارداری به دست میآید؟ زنان باید یاد بگیرند که در برابر خواستههای شوهران خود مقاومت کنند. اگر داروی ضد بارداری چنان که در غرب بوده، مورد استفاده قرار بگیرد، نتایجی مایوس کننده خواهد داشت. مرد و زن تنها برای سکس با همدیگر زندگی خواهند کرد و تعادل روانی خود را از دست خواهند داد و با اخلاق و روانی آسیب دیده باقی خواهند ماند.
به گفته گوها، نویسنده کتاب، رفتار گاندی درقبال زنان پیچیده و در عین حال متضاد بوده است.
به اعتقاد نویسنده به نظر میرسد گاندی با زنانی که خود را برای مردان آرایش میکنند، مخالف و از آرایش مدرن موی سر و لباس متنفر بوده است.
گاندی البته با تحصیل زنان و اشتغال زنان در ادارات و یا کارخانجات مخالفتی نداشته است اما در عین حال بر این عقیده بوده است که خانهداری و تربیت فرزندان بایستی توسط زنان انجام گیرد. به گفته گوها با استاندارهای امروزی گاندی را باید بک محافظهکار دانست اگرچه با استاندارهای زمان جیات و زندگی گاندی وی بدون شک فردی پیشرو بوده است.
به گفته گوها زنان هند در دهههای ۱۹۴۰ و ۵۰ میلادی در جامعه نقش مهمی داشتند، مثل زنان آن زمان در آمریکا. این یکی از مهمترین دستاوردهای گاندی است که کمتر درباره آن شنیده شده است.
پردهبرداری از مجسمه مهاتما گاندی در لندن
* این خلاصهای از مقاله سوتیک بیسواس است.