پاسخ: Gran Turismo 2
تکنولوژی خراشیدن و خرناس در طول سالها در همه مکانهای گوناگون پدیدار شده است، اما تاکنون یکی از مکانهای غریب، دیسکهای بازی ویدیویی آغشته به عطر است. با این وجود، این اولین بار نیست که بازی های ویدئویی، تکنولوژی خراشیدن و خرابکاری، از مسیر عبور کرده اند. بازگشت به سال 1995، راهنمای پخش رسمی بسته بندی شده با بازی Super Nintendo EarthBound شامل مجموعه ای از کارت های ابتدایی و خرابکارانه بود که برخی از آن ها به راحتی پوشیدند. در سال 1999، به عنوان بخشی از پویایی بازاریابی نسبتا عجیب و غریب، سونی Gran Turismo 2 را با دیسک خراشنده و خرابکار منتشر کرد. بازی اصلی به عنوان یک مجموعه دو دیسک به دست آمد و ادعا شد که دیسک دوم در مجموعه، دیسک آبی و سفید با محتوای بازی اضافی، دارای "بوی گودال واقعی" بود. هنگامی که توسط گیمرهای کنجکاو خراشیده شد، دیسک عطر و بوی لاستیک سوخته را منتشر کرد.
پس از انتشار دیسک خراشنده و سایه زنی در سال 1999 توسط سونی، Electronics Arts ظاهرا نمی خواست از ابتدا و قطار خالی بگذرد و خود را آزاد کند دیسک بازی خراش و خرابکاری. FIFA 2001، تجسم سریهای محبوب فوتبال، شامل دیسک خراشنده و تکان دهنده بود که وقتی خراشیده شد، عطر از چمن استادیوم را منتشر کرد. ظاهرا بوی لاستیک سوخته و چمن به اندازه کافی برای برآورده شدن مردم بود؛ از آن به بعد هیچ بازی ابتدایی و خرابکاری منتشر نشده است، هرچند کیتی پری 2010 آلبوم Teenage Dream خود را منتشر کرد (Deluxe Edition) با یک آبنبات پنبه ای خرد شده و سیلیس اسفنجی
برای کسانی که از شما تعجب کرده اند دقیقا چگونه خراش و تکنولوژی لانه سازی کار می کند، این یک کمی جالب از شیمی و مهندسی صنایع است که همه را به یکی رانده شده است. در دهه 1960، یک شیمی آلی که برای 3M کار میکرد، گل ماتسون، یک فرایند میکروکاپپولاژ را ایجاد کرد که به منظور تسهیل تولید کپی بدون کاغذ کربن بود. بخش بازاریابی 3M، در تلاش برای اخراج بیشتر از این اختراع اخیر، چندین جایگزین برای تکنولوژی از جمله حفظ و توزیع عطرها را ارائه داد.
فرآیند واقعی ایجاد مواد خراشیده و خربزه بیشتر است پیچیده تر از آنچه تصور می کنید. اکثر مردم تصور می کنند که این عطر به سادگی بر روی سطح رنگ می شود، اما این باعث می شود که عطر و بوی خوبی داشته باشد که تا مدت ها از زمانی که روغن عطر در طول زمان تبخیر نمی شود. دانشمندان برای ایجاد برچسب های خراشنده و sniff، مخلوط نفتی که بوی آنها را می خواهند (مانند آب نبات، چمن تازه بریزید و یا حتی بوی کمتری از بوی بدن و زباله های فاسد) بوجود می آورند. آنها روغن عطر را با یک حلال از آب و پلیمر محلول در آب مخلوط می کنند، سپس مخلوط را مخلوط می کنند تا روغن به میلیون ها قطعه کوچک (20-30 میکرون عرض) برسد و در نهایت آنها را در یک ماده شیمیایی کاتالیزور. کاتالیزور شیمیایی باعث می شود که پلیمر به قطره های کوچک روغن تبدیل شود. پس از چند مرحله برای اصلاح، شستن و کپسول خشک کردن، محصول نهایی یک شمع کوچک و کوچک دانه های عطر است. [1965،9003] دانه ها در یک مخزن قرار داده می شوند و با یک پایه آب مخلوط و یک چسب، تشکیل یک ضخامت دوغاب، که پس از آن آماده برای سطوح است. هنگامی که کاربر سطح را خراشیده می کند، اصطکاک انگشتش میکروکپسول را خرد می کند و عطر آن آزاد می شود. این به خاطر این فرایند انعقاد است که نشانه های قدیمی، اما بدون محو و اسم حیوانات هنوز هم می توانند بوی تازه ای را پس از سال ها در فضای ذخیره سازی بگذرانند. روغن های معطر به راحتی در پوسته پلیمری ذخیره می شوند و انتظار دارند که انگشت خود را روی سطح بکشند و بگویند " اوه، چرا هر کسی میتونه بچه ها رو از بین ببره؟ "
حسن نیت ارائه میدهد از سونی
