وب سایت ها و برنامه ها از نحوه تایپ کردن، نگه داشتن گوشی و استفاده از موس خود یاد می گیرند

چقدر شما گوشی خود را در دست چپ خود نگه دارید؟ دستانتان چقدر بزرگ هستند؟ دست های خود را لرزش هنگامی که شما تایپ یا حرکت موس؟ اگر نشانگر شما از روی صفحه نمایش شما ناپدید شود، چه کاری انجام میدهید؟ شما ممکن است پاسخ به این سوالات را نمی دانید – اما شانس، بانک شما می کند. این اطلاعات به عنوان "بیومتریک رفتاری" شناخته می شوند و به طور فزاینده ای برای شناسایی و تأیید هویت کاربران هنگام ارتباط با بانک ها، خرده فروشان و سایر سازمان ها از طریق وب سایت ها و برنامه های کاربردی استفاده می شوند.

چه بیومتریک رفتاری و نحوه کار آنها [19659004] بیومتریک رفتاری شامل ایجاد پروفیل کاربر منحصر به فرد، جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده ها از جمله نحوه کشیدن و یا استفاده از ماوس، چقدر روی صفحه نمایش یا کلید ها فشار می دهید و ریتم فشار کلید خود را فشار می دهد. این داده ها اغلب به عنوان یک اقدام امنیتی و اعتبار سنجی مورد استفاده قرار می گیرند، تلاش می کنند تا فعالیت های حساب کاربری جعلی را از طریق واریاسیون رفتار کاربر شناسایی کنند.

به عنوان مثال اگر یک کاربر درخواست کارت اعتباری تا قبل از ورود اطلاعات شخصی به درخواست آنلاین دچار تاخیر زیادی شود مانند نام، تاریخ تولد و SSN، این ممکن است نشانگر این باشد که کاربر برای به دست آوردن این اطلاعات به جای آنکه شخصا آن را یاد بگیرد، زمان می گیرد. اگر کاربر همچنین قادر به حرکت به صفحه بانک و برنامه آنلاین با سرعت و آشنایی بیشتر نسبت به کاربر معمولی باشد، ممکن است نشان دهد که این عمل را اغلب در گذشته انجام داده و ممکن است فعالیت جعلی را نشان دهد.

نگرانی های کاربران و خطرات

در حالی که بیومتریک های رفتاری هیچ چیز جدیدی نیستند ، دسترسی به توان محاسباتی مقرون به صرفه و مجموعه وسیعی از سنسورهای موجود در گوشی های هوشمند مدرن، به افزایش مصرف وسیع آن منجر شده است به یک مقاله عالی توسط Stacy Cowley منتشر شده توسط نیویورک تایمز این هفته است. علاوه بر ارائه یک نظرسنجی از تکنولوژی و نحوه استفاده از آن، نویسنده سه نکته اصلی را برای کاربر محتاطانه حفظ حریم خصوصی برجسته می کند:

1. بیومتریک رفتاری می تواند اطلاعات حساس شخصی و سلامت را نشان دهد. بیومتریک رفتاری می تواند بینش های خود را در مورد سلامت و توانایی های شخصی ما، کاهش ناگهانی در هماهنگی دست و چشم یا ظهور لرزش دست. به خصوص در مواردی که داده ها ممکن است توسط ارائه دهندگان بیمه و سایر سازمان هایی که منافع تجاری خود را در رفاه ما به دست آورده اند، جمع آوری شود، این می تواند پیامدهای گسترده ای و اخلاقی داشته باشد.
   
2. تعداد کمی از شرکت ها به استفاده از بیومتریک رفتاری اعتراف می کنند – رضایت از کاربران آن برای جمع آوری و تجزیه و تحلیل این اطلاعات. در یک مقاله پیگیری ، استیسی کولی مشکل خود را در مورد استفاده از بیومتریک رفتاری مورد بحث قرار داد. در حالی که فروشندگان مایل به بحث در مورد فن آوری خود، چگونگی کارکردن و صحبت در مورد موارد استفاده بودند، تعداد کمی از بانکها یا خرده فروشان تمایل داشتند که بیومتریک رفتاری بخشی از استراتژی امنیتی خود باشند. اگر آنها تمایلی به استفاده از این ابزار نداشته باشند، قطعا از مشتریان خود برای استفاده و تجزیه و تحلیل این داده ها رضایت ندارند.
   
3. چند قانون وجود دارد که حاکم است یا حتی در مورد جمع آوری و استفاده از رفتار بیومتریک داده است. در حالی که برخی از قوانین اطلاعات مربوط به بیومتریک فیزیکی را شامل اطلاعاتی از قبیل اثر انگشت، تشخیص چهره و اسکن وضو می کند، اکثر قوانین در یک زمان قبل از هوش مصنوعی و فن آوری پیشرفت کرده اند تا داده های رفتاری می توانند بینش شخصی و حساس را ارائه دهند و شناسایی این قوانین در مواردی که قوانین مربوط به داده های رفتاری هستند را پوشش می دهند، این قوانین اغلب به استثنای افشای اطلاعات و الزامات رضایت مند بودن این اطلاعات در پیشگیری از امنیت و جلوگیری از تقلب استفاده می کنند.

اگر چه بیومتریک رفتاری، پیامدهای امیدبخش برای امنیت آنلاین و جلوگیری از تقلب را ارائه می دهد، آشکار است که این منطقه است که از افزایش آگاهی و تحقیق بهره مند شود. با جمع آوری داده هایی که می تواند بسیار مشخص و حساس باشند، بخش خصوصی و دولتی نیز باید به تصویب قوانین، دستورالعمل ها و شیوه هایی که از منافع عمومی حمایت می کنند، حرکت کند. به ویژه که تکنولوژی بیومتریک رفتاری گسترده تر می شود، لازم است اطمینان حاصل شود که اطلاعات ما از طریق شرکت های شفاف و اخلاقی مورد اعتماد ما با بانکداری و کسب و کار ما مورد استفاده قرار می گیرد.