مرضیه… چی بگم… ﺷﻌﺮ و ﺁﻫﻨﮓ اﺯ “ﻋﻠﻲ ﺗﺠﻮﻳﺪﻱ” و “ﺗﻮﺭﺝ ﻧﮕﻬﺒﺎﻥ…





اشرف السادات مرتضایی با نام هنری مرضیه در ۱ فروردین سال ۱۳۰۳ در تهران در خانواده ای هنردوست چشم به وارکرفت هنر گشود. پدر و مادرش از یک خانواده هنردوست بودند و هنرمندانی از قبیل مجسمه ساز، نقاش و مینیاتوریست و موسیقیدان در اقوامش بودند. اما مادرش بود که بطور خاص او را تشویق به خواندن کرد و در همه دوران زندگی اش از او پشتیبانی می کرد.
وی در مصاحبه ای درباره خود گفته بود: «درزمانی که خانواده های ایرانی به ندرت فرزندان دخترشان را برای تحصیل علم می فرستادند پدر من با وجودی که یک فرد روحانی بود؛ مرا تشویق به آموزش تحصیلات مرسوم زمان نمود. وقتی که من آغاز به خواندن کردم قرا شدن برای زنان خیلی غیر عادی بود و درعین حال یک قرا در آن زمان باید هم دانش مدرسه ای می داشت و هم دانش کلاسیک موسیقی و هم چنین یک صدای خوب. در ضمن استادان موسیقی زیادی باید صدای او را تأئید می کردند و همچنین تئوری موسیقی را باید بخوبی می دانست. من سالهای زیادی را به آموختن در زیر نظر استادان بزرگ موسیقی ایرانی گذراندم پیش از اینکه شروع به خواندن کنم.
مرضیه در سال ۱۹۴۲ (۱۳۲۱ خورشیدی) زیر نظر اسماعیل مهرتاش، استاد بزرگ موسیقی، فعالیت هنری خود را آغاز کرد. در ابتدا با بازی در نقش شیرین در نمایش «خسرو و شیرین» در تئاتر باربد در تهران به محبوبیت رسید. این نمایش که ۳۷ شب روی صحنه بود برای او یک کامیابی بزرگ و سریع به بار آورد و با استقبال بسیار مردم روبه رو شد. مرضیه پس از آن به چنان شهرت و مهارتی در خواندن آواز دست یافت که تصنیف نویسان و شاعران برای اجرای آثار خود توسط این هنرمند با یکدیگر رقابت می کردند.
جلب نظر روزافزون اساتید موسیقی او را به نخستین زن قرا در برنامه گل ها بدل نمود.مرضیه در حدود ۱۰۰۰ آواز و ترانه در دوران شکوفایی هنریش خواند که در پیشرفت موسیقی ایرانی بسیار اثرگذار بود.وی در ساعت ۱ ظهر ۲۱ مهر ماه سال ۱۳۸۹، در۸۶ سالگی در پاریس درگذشت.روحش .شاد. یادش بخیر

لینک دانلود