در عصر هوش مصنوعی و اینترنت چیزها، شهرداری های ما مجموعه وسیعی از ابزارهای در دسترس برای ایجاد مکان هایی را که در آن زندگی می کنیم، دقیق تر و ایمن تر است. با جمع آوری و تجزیه و تحلیل داده های زنده، AI می تواند به شهرها و شهرها کمک کند تا کارایی بیشتری را مدیریت کنند، از جمله بارگیری و توزیع برق، ترافیک خیابانی، استقرار خدمات اجتماعی و همچنین کمک به ردیابی و پاسخ به بحران.
در بهترین حالت، این ابزار می تواند محیط های زندگی شهروندی را فراهم کند که به نیازهای آنها پاسخگو تر است و به آنها فرصت می دهد تا به طور مستقیم و معقولانه با دولت هایشان و جوامعشان درگیر شوند. با این حال، داده هایی که این سیستم ها را تامین می کنند – و هزینه – اغلب انسانی و شخصی است. برای اینکه شهرهایمان به اندازه کافی هوشمندانه به ما پاسخ دهند، آنها باید از طریق نظارت و نظارت بر خانه های ما، جوامع ما و خیابان هایی که در آن زندگی می کنند، درباره ما یاد بگیرند.
حتی طرح های خوش ذوق حتی می توانند تفسیر های بیشتری به دست آورند. به عنوان مثال، "متر هوشمند" که استفاده از انرژی الکتریکی را دنبال می کند، می تواند شهروندان را به دقت برای مصرف انرژی خود بکار برده و عادت های استفاده کننده را به شبکه گسترده تر و ریسک زیست محیطی تشویق کند. با این حال، به خصوص اگر ردیابی به اندازه کافی دقیق باشد، می توان از دستگاه های هوشمند برای ردیابی زمانی که فرد در خانه است، چند نفر در خانه، بیدار یا خواب، و حتی دستگاه هایی که در یک مورد استفاده می کنند، استفاده می شود. زمان .
شهرهای هوشمند یا شهرهای واکنشی؟
به ویژه هنگامی که برنامه ریزی دقیق با توجه دقیق به نظر می رسد، می تواند به طور خاص چالش برانگیز باشد. در 22 ژوئیه یک تیراندازی توده ای در تورنتو دو نفر را کشت و 13 تن زخمی کرد. در 23 جولای سال جاری، شورای شهر تورنتو در مورد پیشنهاد ShotSpotter، ابزار نظارت صوتی که در بیش از 90 شهر در سراسر ایالات متحده اجرا شده است، برای تشخیص اسلحه ها و گزارش دادن موقعیت آنها به اجرای قانون محلی رای داده است.
در حالی که این پیشنهاد در ابتدا در پاسخ به افزایش خشونت اسلحه محلی تهیه شده بود، گروه هایی مانند انجمن آزادی های مدنی کانادایی نگرانی های را درباره تصویب سریع پروژه پس از تیراندازی تورنتو ابراز کردند. در میان مسائل دیگر، از جمله اینکه آیا تکنولوژی فعالانه موثر است، CCLA نگرانی را در مورد داده هایی که در مورد شهروندان کانادا جمع آوری شده است و توسط یک شرکت آمریکایی شخص ثالث ذخیره می شود، مطرح کرد. شورای تورنتو به دلیل عدم مشاوره با شهروندان، به ویژه کسانی که در جوامعی زندگی می کنند که توسط این فناوری مورد هدف قرار می گیرند، انتقاد شده است.
مقابله با نابرابری در طراحی شهر هوشمند
مشارکت شهروندان به ویژه مورد نیاز است، در حالی که "هزینه ها" شهرهای هوشمند به طور نامناسب توسط جوامع و شهروندان که قبلا به حاشیه رانده شده اند، ناشی می شود. افرادی که در مناطقی زندگی می کنند که خشونت بیشتری را تجربه می کنند، کمتر از حق برخورداری از حریم خصوصی نسبت به دیگر شهروندان برخوردار نیستند – اگر این حقوق در معرض خطر یا فداکاری باشند، شهروندان سزاوار فرایند تصمیم گیری برای جوامع خود باشند.
نوشتن در مورد "شهر هوشمند داده"، استفان گلدسمیت، مدیر برنامه های نوآوری در دولت در مدرسه کندی هاروارد و نویسنده کتاب پاسخگو شهر، توضیح می دهد که نیاز به اهداف هدفمند برای اطمینان حاصل شود که مشارکت مدنی متنوع، در دسترس و کامل است:
از طرق هدف گیری هدفمند، ما یک استخر استخدام می کنیم که ممکن است به حل مسائل سه گانه در بلند مدت کمک کند: کمبود شایستگی داده ها در دولت، فقدان تنوع که تکنولوژی مدنی را مختل می کند و نابرابری اقتصادی که در محله هایی که همه ما مشتاق کمک هستند، می گذاریم. تکنولوژی مدنی نه تنها فرصتی فوق العاده برای ارتقاء برابری دارد، بلکه همچنین نیاز فوری برای انجام این کار، اگر ما بتوانیم بهترین کارمان را انجام دهیم.
هیچ مشکلی وجود ندارد که شهرهای هوشمند توانایی افزایش ایمنی و راحتی را داشته باشند، با این حال، زمانی که این امر به خاطر حفظ حریم خصوصی ما به عنوان افراد و جوامع می آید، ضروری است که ما در برنامه ریزی و اجرای این راه حل ها نقش داشته باشیم و نقش مستمر در برگزاری پاسخگویی به دولت ها و ارائه دهندگان خدمات.
About Danica Sergison [19659017] Danica یک وکیل کانادایی، مدیر اجتماعی آنلاین و علاقه مندان به فناوری است. او درباره قانون، حریم خصوصی و تقاطعات بین مسائل فنی و اجتماعی می نویسد. توییتر:DanicaSergison
