پاسخ: اسحاق نیوتون
ما اسحاق نیوتن را به دلیل بسیاری از مطالعات و مشارکتهای خود در زمینه درک علمی از بسیاری چیزها تشکر می کنیم. در میان آن چیزها برچسب هایی هستند که ما برای طیف قابل مشاهده استفاده می کنیم. در قرن 17، آزمایش نیوتن با منشورهای نوری، اولین تجربه در مورد تقاضاهای رنگین کمان را در تاریخ تحقیق علمی به دست آورد.
به رغم نجوم و مهارت های دیداری اش، نیوتن در رنگ های متمایز کاملا وحشتناک بود. او در آزمایش های اولیه خود، اجزای طیف قابل مشاهده را به عنوان قرمز، زرد، سبز، آبی و بنفش و تنها پنج رنگ شناسایی کرد. بعدها، با این حال، او کار خود را بر روی طیف قابل رویت تجدید نظر کرد و طیف را برای افزودن رنگ های اضافی نارنجی (بین قرمز و زرد) و نارنجی (بین آبی و بنفش) گسترش داد. تغییر اساسا توسط باور نیوتن مطرح شد که هفت مورد در دنیای طبیعی قابل توجه بود؛ زیرا هفت بدن شناخته شده در منظومه شمسی، هفت یادداشت در مقیاس موسیقی و هفت روز در هفته وجود داشت.
جالب اینجاست که اگر جهان متفاوت بود و معتقد بود که هشت یا نه تعداد عدد واقعی است. آیا ما رنگ اضافی در طیف داریم؟ شاید تیل (طول موج حدود 490 نانومتر در طیف قابل مشاهده) یا حلزون (حدود 435 نانومتر)
تصویر توسط J.A. هوستون (حدود 1870).
