هر زمانی که شما از طریق پروتکل اینترنت (IP) به کامپیوتر دیگری متصل می شوید، کامپیوتر در انتهای دیگر آدرس IP خود را می بیند و وارد می کند. (نادیده گرفتن نمونه های نادر که در آن شما از طریق UDP با آدرس IP جعلی مبنی بر ارسال پیام ها دریافت می کنید و هیچگونه اطلاعاتی دریافت نمی کنید یا برای دریافت پیام ها در حین انتقال به آدرس آی پی فاخته شده خود). HTTP و HTTPS پروتکل TCP هستند، بدین معنی است که قبل از برقراری ارتباط، ابتدا یک دستاورد (که در آن شما باید یک ACK تصادفی 32 بیتی را مشاهده و ارسال کنید)، به طوری که آنها می توانند IP شما را مشاهده کنند.
گفتنی است، اگر شما از یک VPN استفاده می کنید، فقط آدرس IP واقعی خود را به ارائه دهنده VPN خود در معرض افشای قرار دهید، و سپس یکی از آدرس های IP VPN را به هر وب سایت یا کامپیوتر که با آن ارتباط برقرار می کنید، نمایش دهید.
آدرس فیزیکی از آدرس IP شما. به طور کلی، با استفاده از ابزار مکان یابی مبتنی بر IP فقط آدرس IP را به شهر خود بر اساس سوابق RIR ردیابی می کند. به گفته این فرد، کسی که بتواند سوابق اینترنتی را در اختیار داشته باشد، باید آدرس واقعی را که IP مشخص شده است، کشف کند، بنابراین کارکنان قانون یا کارکنان ISP میتوانند به آن دسترسی پیدا کنند. آنها همچنین ممکن است بتوانند مرجع آدرس IP شما را با یک آدرس فیزیکی از سایر منابع داده متقابل مرجع – مثلا اگر شما چیزی را از یک فروشگاه آنلاین خریداری کرده و آدرس فیزیکی خود را از یک IP مشخص وارد کنید، کسی می تواند آن IP را با شما مرتبط کند آدرس (به خصوص اگر پایگاه داده فروشگاه آنلاین به خطر بیافتد). یا اگر شخصی با GPS فعال در تلفن خود به شبکه WiFi خود متصل شود، GPS و داده ها با استفاده از برنامه ها می توانند آدرس فیزیکی شما را با آدرس IP شما مرتبط سازند.