تهدید رو به رشد برای حفظ حریم خصوصی از اطلاعات پزشکی بزرگ و مثبت کاذب

هزینه توالی DNA موجود در ژنوم ها در سال های اخیر به سرعت در حال افزایش است. از سال 2008، آن را کاهش یافته است حتی سریعتر از قانون شناخته شده مور برای قیمت نیمه هادی، و امروز ژنوم انسان را می توان در تقریبا کامل خود را برای 1000 دلار یا کمتر ترتیب. به همین ترتیب، هزینه های توالی جزئی به طور قابل توجهی کاهش یافته است، به این ترتیب تحقیقات جنایی می تواند به تجزیه و تحلیل چندین نمونه DNA که در صحنه جرم شناخته می شود، به عنوان یک موضوع مشخص شود. دیوانه پزشکی به دلیل خاصیت آنها تبدیل به یک ابزار حیاتی شده است. از آنجایی که DNA ما اساسا منحصر به فرد است، می تواند به عنوان یک سیستم شناسایی کامل عمل کند – یکی که به طور طبیعی وجود دارد و نیازی به تنظیم یا اعمال بر طبق قانون نیست. با این حال، به عنوان DNA به طور گسترده ای برای کمک به تحقیقات جرم استفاده می شود، بنابراین برخی از محدودیت های آن شروع به ظهور، با پیامدهای مهم برای حفظ حریم خصوصی.

به عنوان مثال، فقط به این دلیل است که یک انطباق کامل DNA موجود در یک قربانی جنایت با همانطور که یک پرونده اخیر نشان داده است، کسی که با یک پرونده جنایی که جزئیات آن بر روی یک پایگاه داده DNA نگهداری می شود، الزامی گمراه کننده نیست. یک مرد بی گناه به قتل محکوم شد زیرا دی ان ای وی بر روی ناخن های کسی که در طی یک سرقت غلط کشته شده بود یافت شد. اما بعدها ثابت شد که او هرگز کسی را دیده که به قتل رسیده باشد یا در خانه ای که قتل انجام شد، به خانه اش رفته باشد. در حقیقت، او در زمان قتل به طور مسلم در یک بیمارستان محلی بود. [1965،9002] معلوم شد که خدمه آمبولانس که او را در همان روز به بیمارستان برد، بعدها به جایی رسید که قتل صورت گرفته بود. به هر حال، تیم آمبولانس با آنها DNA فرد متهم را همراهی می کرد و آن را بر روی بدن قربانی گذاشت. اگر چه مقدار مواد ژنتیکی درگیر حداقل بود، تکنیک های تقویت DNA امروز چنین است که ممکن است توالی های ژنتیکی به اندازه کافی از این نوع شرایط استخراج شود تا بتوان آنها را با ورودی های پایگاه داده DNA هماهنگ کرد. به طرز وحشیانه ای، حساسیت تکنیک های پزشکی قانونی DNA به این معنی است که موارد افراد بیگناه متهم به جرایم احتمالا بیشتر شایع هستند. مشکل این است که ما ریختیم و DNA ما را بر روی همه ی ما لمس کردیم، حتی در جایی که ایستاده ایم، بنابراین ممکن است که آن را به جای دیگری منتقل کنیم – حتی به یک قربانی قتل.

این داستان نشان داد یک نوع مساله مثبت کاذب، ناشی از پیشرفت های تکنولوژیکی است. یکی دیگر از تحقیقات اخیر جرایم مربوط به DNA نشان می دهد که نوع دیگری از خطا است که می تواند منجر به مشکلات حریم خصوصی شود. این مسئله به اصطلاح قاتل طلایی دولتی است که حداقل 51 زن را مجبور کرده و 12 نفر را کشته است. مظنون 72 ساله که اخیرا دستگیر شده بود، به احتمال زیاد فردی مسئولیت استفاده از سایت های سلسله شناسی مبتنی بر DNA را بر عهده داشت. اطلاعات مربوط به DNA موجود در برخی از صحنه های جرم به سایت GEDmatch.com ارسال شد که از پروفایل های ژنتیکی ارائه شده توسط اعضای عمومی برای کمک به ساخت درختان خانواده استفاده می کند. این نتایج برخی از مسابقات را با دیگران در پایگاه داده تولید می کند که نشان می دهد که آنها بستگان قاتل هستند. محققان با ساخت یک درخت خانوادگی که حاوی 1000 نفر بود، توانستند بفهمند که کدام یک از این افراد ممکن است مشکوک باشد.

در اینجا دو مساله حفظ حریم خصوصی وجود دارد. یکی از آن اینست که استفاده از درختان خانواده که با کمک DNA ساخته شده است، یک روش نسبتا نادرست برای شناسایی مظنونان است. در واقع، نامی که با استفاده از این روش به دست آمده، که توسط محققان به عنوان یک "ضعیف" تعریف شده، معلوم شد که هیچ ارتباطی با پرونده ندارد. با این حال، 73 ساله با پلیس مصاحبه شد و خواستار ارائه یک نمونه DNA شد – یک روش استرس زا برای هر کسی. طبیعت نامشخص درختان خانواده به این معنی است که به طور بالقوه ده ها تن از مردم در این وضعیت خود را پیدا کرده اند و دستور دادند که DNA، یک تهاجم جدی به حریم خصوصی آنها باشد.

نقطه دوم مربوط به ماهیت دوردست اطلاعات DNA است. هنگامی که کسی مشخصات ژنتیکی خود را به یک پایگاه داده عمومی ارسال می کند، آنها همچنین اطلاعات مربوط به DNA صدها روابط نزدیکی خود را در معرض قرار می دهند، این که آیا یا نه، این اطلاعات بسیار شخصی را نشان می دهد. یک بار آپلود ممکن است داده هایی را فراهم کند که منجر به دستگیری بستگان و مجبور شدن به ارائه نمونه های DNA، حتی اگر از هیچ جرمی بی گناه باشند.

همانطور که با مثبت کاذب ناشی از انتقال DNA Accidential، این مشکل احتمالا بدتر خواهد شد همانطور که پروفیلهای ژنتیکی بیشتر آپلود میشوند، و کامپیوترها در بازسازی درختان خانوادگی بزرگ از آنها مهارت بیشتری دارند. افسر ارشد Science Of MyHeritage.com اخیرا از داده های مربوط به سلسله شناسی یک درخت خانواده 13 میلیون نفری ایجاد کرده است. به زودی این احتمال وجود دارد که برای بسیاری از مردم در جوامع غربی درختان خانواده داشته باشیم و اجازه می دهیم پلیس از DNA موجود در صحنه های جرم استفاده کند تا لیست های گسترده ای از مظنونین احتمالی را به طور منظم تهیه کند. همانطور که یک گزارش در یادداشت های LA Times می گوید، این بخشی از توسعه وسیع تر در روش های پلیس است:

ظهور داده های بزرگ، چه اینکه پایگاه داده های DNA قابل جستجو و یا سوابق از برج های تلفن همراه، تاکتیک های تحقیق سنتی را تغییر داده است. قبلا، اجرای قانون متکی بود به شواهد برای ایجاد پرونده در اطراف یک فرد، و سپس به دنبال یک حکم از قاضی برای تایید این سوء ظن. تاکتیک های مدرن که توسط فناوری فعال شده اند، به اجرای قانون اجازه می دهد تا یک وسیله ی گسترده تر و غیرمتعارف تر را قبل از اینکه در یک فرد خاص محدود شود، ترسیم می کند.

تکنولوژی دیگری که اجازه می دهد پلیس یک شبکه گسترده را بدون نگرانی در مورد پیامدهای حفظ حریم خصوصی انجام دهد بنابراین تشخیص چهره است. همانطور که Privacy News Online در سال گذشته گزارش داد، پلیس بریتانیا از سیستم هایی استفاده می کند که افراد را اسکن کرده و افراد را در لیست دلخواه خود قرار دهد. با این حال، همانطور که با درخت های خانواده ساخته شده با استفاده از ترکیبات DNA جزئی، نتایج لزوما قابل اعتماد نیست. گزارش جدیدی از دیده بان بزرگ برادر در انگلستان نشان می دهد که استفاده از سیستم های تشخیص چهره باعث ایجاد تعداد زیادی از مثبت کاذب می شود. مسابقات تشخیص چهره پلیس متروپولیتن 98٪ نادرست است، که به اشتباه شناسایی 95 نفر به عنوان مجرمان در سالن ناتینگ هیل کارناوال در لندن است. علی رغم این، نیروهای پلیس در حال برنامه ریزی هفت گانه اضافی در این سال است. یک مقاله در گاردین خطرات ناشی از این نظارت مداوم و پنهان را ذکر می کند:

هیچ فرار از آن وجود ندارد – به ویژه هنگامی که نمی دانید این اتفاق می افتد. و اگر شما یکی از کسانی است که به اشتباه به عنوان یک مسابقه شناخته شده اند، ممکن است مجبور شوید هویت خود را به پلیس ثابت کنید – یا برای جرمی که مرتکب نشده اید دستگیر نشوید. [1965،9002] اثر خنک کننده آن را بدون محدودیت استفاده خواهد کرد. نظارت دائمی منجر به رفتارهای قانونی خود سانسور می شود. به طور مخفیانه، این اقدامات حق ما را به اعتراض، آزادی بیان و اختلاف نظر می اندازد. آنها رفتارهای خود را به گونه ای شکل می دهند که قلب آزادی های دموکراتیک ما را سست می کنند.

یک معیار مثبت 98٪ غلط به این معنی است که سیستم شناسایی تعداد زیادی از افراد بی گناه به عنوان بالقوه مورد علاقه پلیس است. قاعده اظهار شده برای گسترش آن به طور گسترده نشان می دهد مقامات بیش از حد نگران آسیب است که باعث می شود حریم خصوصی کسانی که به اشتباه به این ترتیب برداشت. شاید یک باور ساده به نظر برسد که تکنولوژی پیشرفته تر، آن را مفید تر خواهد بود. هر دو آزمون DNA و تشخیص چهره نشان می دهد که این مورد نیست. تهدید به حریم خصوصی به احتمال زیاد رشد می کند به این و دیگر سیستم ها در سراسر جهان رها شده است – رویکرد "Geneal genealogy" در حال حاضر در مورد 100 مورد دیگر حل نشده استفاده می شود. موضوع اصلی این است که عدم درک درستی از مشکل مثبت کاذب ذاتی استفاده از تطبیق فازی با تراول از طریق نگه داشتن اطلاعات وسیع از اطلاعات شخصی است.

تصویر برجسته توسط موسسه تحقیقات ژنوم انسانی