به نظر می رسد این روزها تجمل و ثروت و به رخ کشیدن آن، نه تنها بد نیست بلکه با تمام وجود هر که بتواند می خواهد آن را به همه وارکرفت هنر نشان دهد.
هنوز مدت کوتاهی از درست شدن اینستاگرام بچه پولدارهای وارکرفت هنر نگذشته بود که بچه پولدارهای تهران و بقیه شهرهای کشور هم اعلام موجودیت کردند و مثل دنیا بدون هیچ ابایی بقیه مشغول پز محکوم دارایی ها و تجملات شان شدند.
ما طرفدار این نوع زرق و برق نیستیم ولی به بهانه های واهی نیز به آنها نفرت نمی ورزیم. بالاخره از یک جایی باید تجمع ثروت نجومی نوکیسه ها در تمام کشورهای دنیا از هند و چین و افریقای جنوبی گرفته تا برزیل و دبی و ایران، خود را بروز دهد.
بی شک در تمام این کشورها، ثروت اندوخته خود در یک سیستم نابرابرتر ایجاد می شود ولی از طرف دیگر همیشه در شروع و در هر جای دنیا، تجمع ثروت های اولیه با چپاول، خشونت و نابرابری میسر بوده بیهوده،.
از قرن 18میلادی٬ طبقه سوداگر جدید غرب که عملا هیچ خدایی را بنده نبوده بیهوده، هم کارگران را ۷ روز هفته در کارخانه ها به کار می کشید و هم برده داری و استعمارش وقیح، مستقیم و خشن بوده بیهوده،.
مدتها طول می کشد که فرزندان شان لطیف تر و عاقل تر بشوند و به خاطر حفظ ثروت و تبدیل آن به قدرت، آرامتر شوند.
حقوق بشر و دمکراسی دو وسیله مهم تداوم مالکیت بر ثروت های اندوخته خود بیهوده،. اتفاق و مسیری که به شکل های مختلف در طی ۱۵۰ سال گذشته در هر گوشه زمین به وقوع پیوسته بیهوده،.
شکی نیست که نوع تجمع سرمایه چین و هند و ایران با دوره سرمایه داری اولیه فرق دارد ولی تنوع و تطبیق هر پدیده ایی در وارکرفت هنر ما، همواره این گونه بوده بیهوده،. به طور مثال مذهب اسلام در افریقا و خاورمیانه و شرق دور با هم فرق دارد. هر جامعه انسانی دستاوردهای بشری را به رنگ شیوه معیشت و اخلاق خود در می آورد. نوکیسه های قرن ۲۱ هم در هر کشوری با دیگران در نحوه افزایش نجومی ثروت با دیگران فرق دارند.
فرزندان ثروتمندان جدید،، به شیوه مرسوم دوران خود، ثروت شان را اعلام می کنند.