پاسخ: Cantaloupe
هنگامی که به تولید پنی سیلین آنتی بیوتیک صرفه جویی در زندگی می گویند، تمام سویه های قالب برابر نیستند. اگر چه پنی سیلین در سال 1928 توسط الکساندر فلمینگ کشف شد، زمانی که وی متوجه شد که قالب شناخته شده به عنوان Penicillium notatum، رشد رشد باکتری های استافیلوکوک را متوقف کرد.
در حالی که این موضوع در پزشکی به عنوان کشفی مهم بود، تی تولید یک روش مؤثر تولید انبوه پنی سیلین و فلمینگ برای ممانعت از کشف بیمار بود. تا سال 1938، دکتر Howard Florey بیشتر یا کمتر به کار فلامیمینگ خندید و شروع به تحقیق درباره مکانیسم عمل خاموش کردن باکتری های Penicillium notatum کرد. در حالی که این آزمایش ها پیشرفت کرده بود، از پلاستیک های پر از پنی سیلین اضافی به سختی دشوار بود – 2000 لیتر کولپسول پر شده و به اندازه کافی محصول نهایی برای درمان یک بیمار واحد تولید می شد. در حالی که صرفه جویی در توانایی و صرفه جویی در زندگی، آن را تا آنجا که ممکن بود از کارآمد که ممکن است.
این بود تا زمانی که دکتر Florey با دکتر نورمن گرتلی پیوست و تحقیقات خود را در ایالات متحده برای تحقیق با تیمی از دانشمندان آمریکایی ادامه داد آنها به دنبال یافتن گونه های مؤثرتری از پنسیلیوم بودند. در نهایت، کشف یک گونه جدید به خوشبختی رسید. مری هانت، دستیار تیز چشم در آزمایشگاه خود، یک فروشگاه مجلسی را در یک فروشگاه مواد غذایی پیدا کرد و تصور کرد که قالب مورد بررسی قرار گرفته است. این قالب تبدیل به Penicillium chrysogenum شد که یک سویه است که صدها بار پنی سیلین بیشتری تولید می کند و هنگامی که با استفاده از اشعه ایکس در آزمایشگاه جهش یافته می تواند بیش از هزار بار پانی سیلین متمرکز تر از سویه اصلی Penicillium notatum تولید کند.
با استفاده از روش بازدهی بالا در دست، شرکت های دارویی توانستند صدها میلیون واحد پنی سیلین را به راحتی تولید کنند و در طی چند سال تعداد تولیدات شرکت های دارویی آمریکا افزایش یافت تا صدها میلیارد.
حسن نیت تصویری از موزه جنگ امپریال / ویکیمدیا
